جغرافیای استان

جغرافیای استان:

استان خوزستان واقع در جنوبی غربی ایران در بین مختصات جغرافیایی  ́ 32  ̊ 47 طول جغرافیایی (غربی ترین محدوده) تا ́ 39  ̊ 50 طول جغرافیایی و از ́ 57  ̊ 29 عرض جغرافیایی (جنوبی ترین محدوده) تا ́ 00  ̊ 33 عرض جغرافیایی قرار دارد. مساحت این استان 63213 کیلومتر مربع و بطور نسبی 3.9 درصد از کل مساحت کشور است.

استان خوزستان از جهت شمال به استان لرستان، و از شمال شرقی به استان چهارمحال و بختیاری، از جنوب شرقی به استانهای کهکیلویه و بویراحمد و بوشهر، و از جنوب به خلیج فارس، از غرب به کشور عراق و از شمال غربی به استان ایلام محدود می گردد. طول مرزی استان خوزستان با کشور عراق 420 کیلومتر و با خیلج فارس 210 کیلومتر است. شهر اهواز (مرکز استان) تقریباً در مرکز جغرافیایی استان واقع شده است و تا تهران 874 کیلومتر فاصله دارد.

در بررسی سوابق تغییرات تفسیمات کشوری که ایران در سال 1285 ش به 4 ایالت آذربایجان، کرمان و بلوچستان، فارس و بنادر و خراسان و سیستان و 12 ولایت استرآباد، مازندارن، گیلان، زنجان، کردستان، لرستان، کرمانشاهان، همدان، اصفهان، یزد، عراق عجم   و خوزستان تقسیم شده است. 

استان خوزستان جزوء ولایات دوازده گانه قرار گرفت و در قانون تقسیمات کشوری مصوب سال 1316 به عنوان استان ششم شامل شهرهای اهواز، خرمشهر، آبادان، دشت میشان، بهبهان، دزفول، بروجرد، خرم آباد و گلپایگان بود. در سال 1362 ش استان خوزستان شامل شهرستانهای آبادان، اندیمشک، اهواز، ایذه، بندر ماهشهر، بهبهان، خرمشهر، دزفول و دشت آزادگان (میشان)، رامهرمز، شادگان، شوشتر و مسجد سلیمان می شد و در حال حاضر طبق آخریت تقسیمات دارای 18 شهرستان، 42 بخش و 119 دهستان می باشد.