گزارش زمین‌شناسی زیست‌محیطی دشت مایان(جنوب‌باختر تبریز)

Description

دشت مایان در جنوب‌باختری شهر تبریز از جمله مناطقی است که در آن فعالیت‌های کشاورزی و صنعتی گسترش یافته است و پساب‌های‌ شهر تبریز و انواع کارگاه‌های صنعتی با ورود به رودخانه آجی‌چای، بوسیله نهرهای سنتی و اخیراً با کانال‌های بتونی برای آبیاری زمین‌های کشاورزی مورد استفاده قرار می‌گیرد. ورود پساب کارخانه‌های مختلفی مانند شهرک چرم‌سازی و پتروشیمی از یک‌سو و انواع فاصلاب شهری از سوی دیگر انواع مواد شیمیایی آلی و معدنی را وارد طبیعت می‌نماید. آب‌های آلوده علاوه‌بر نفوذ در آبخوان‌های آزاد و محبوس، برخی محصولات کشاورزی نیز بعضی از آلاینده‌ها را جذب نموده و بدین ترتیب اولین حلقه از زنجیره غذایی آلوده با ورود آلودگی شیمیایی شکل می‌گیرد. بدین ترتیب می‌توان استدلال ساده‌ای داشت که هیچ معیاری برای کنترل انواع آلاینده‌ها وجود ندارد و یا بازه زمانی مناسب برای خودپالایی محیط ارزیابی نشده است. مطالعه زمین‌شناسی زیست‌محیطی در ابتدا با تعیین منشأ آلودگی‌های موجود در منطقه مایان درصدد است تا پراکنش برخی از آلودگی‌هایی که بر اساس استانداردهای موجود اندازه‌گیری شده است را به نمایش بگذارد. در این مطالعه با توجه به بضاعت آنالیز‌های دستگاهی در دسترس، بیشتر بر آلودگی‌های معدنی منابع آب‌های سطحی و زیرزمینی و خاک پرداخته است.