بررسی پتروگرافی و شواهد متاسوماتیسم در توده گرانیتوئیدی بوئین- میاندشت

توده گرانیتوئیدی مورد مطالعه در شمال شهرستان بوئین- میاندشت(استان اصفهان) واقع در پهنه ساختاری سنندج- سیرجان قرار دارد که در شیست‌های دگرگونه منطقه نفوذ کرده و دگرگونی مجاورتی بارزی را در آنها به وجود آورده است.

بررسی پتروگرافی و شواهد متاسوماتیسم در توده گرانیتوئیدی بوئین- میاندشت

- مرضیه ثابتی، کارشناسی ارشد پترولوژی، پژوهشکده علوم زمین 1389. Sabeti_1055@yahoo.com

- دکتر محمد هاشم امامی، دکترای پترولوژی از دانشگاه فرانسه، 1360، دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر.

 چکیده :

توده گرانیتوئیدی مورد مطالعه در شمال شهرستان بوئین- میاندشت(استان اصفهان) واقع در پهنه ساختاری سنندج- سیرجان قرار دارد که در شیست‌های دگرگونه منطقه نفوذ کرده و دگرگونی مجاورتی بارزی را در آنها به وجود آورده است. این توده دارای ترکیب سنگ‌شناختی مشتمل بر گرانیت پورفیری(مونزوگرانیت- سینوگرانیت)، گرانودیوریت و گابرو- دیوریت می‌باشد و از مجموعه کانی‌های کوارتز، پلاژیوکلاز، آلکالی فلدسپار، بیوتیت، آپاتیت، اسفن، کلریت، و کانی‌های اپک تشکیل شده است. از پدیده‌های قابل توجهی که در این سنگ‌ها مشاهده می‌گردد می‌توان به سریسیتی شدن، سوسوریتی شدن، اورالیتی شدن، کلریتی شدن و اپیدوتی شدن اشاره نمود. شواهد کانی‌شناسی، بافتی و ژئوشیمیایی نظیر تجزیه کانی‌های فرومنیزین حرارت بالا، بافت‌های کاتاکلاستی و میلونیتی، روندهای خطی در نمودارهای SiO2 – Rb و K2O – Na2O همگی بیانگر پدیده متاسوماتیسم در توده مورد مطالعه می‌باشد.

کلید واژه ها:بوئین- میاندشت، پتروگرافی، متاسوماتیسم، میلونیتی

کلید واژه ها: اصفهان