تعیین شرایط فیزیکوشیمیایی اسکارن زایی با استفاده از پاراژنز کانی ها در منطقه اچستان(جنوب محلات)

تعیین شرایط فیزیکوشیمیایی اسکارن زایی با استفاده از پاراژنز کانی ها در منطقه اچستان(جنوب محلات)

زری اسلامی، دانشجوی کارشناسی ارشد پترولوژی از دانشگاه اصفهان، zari.eslami_5@yahoo.com

سید محسن طباطبائی منش، دکتری پترولوژی از دانشگاه دولتی مسکو، 1384، عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان، Tabatabaimohsen@yahoo.com

مرتضی شریفی، دکتری پترولوژی از دانشگاه اصفهان، 1386، عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان، sharifimorteza@yahoo.com

چکیده :

منطقه اچستان در Km60 جنوب محلات و در پهنه سنندج-سیرجان واقع شده است. تزریق توده های گرانیتوئیدی نوع S با گرایش ساب آلکالن به درون آهک های پالئوزوئیک منجر به تشکیل انواع اسکارن شده است. مطالعات کانی شناسی و مشاهدات صحرایی نشان دهنده دو مرحله اصلی دگرگونی پیشرونده و پسرونده می باشد. مرحله پیشرونده در دو مرحله رخ داده است: الف) مرحله دگرگونی مجاورتی باعث تجدید تبلور مرمرها و همچنین تشکیل بعضی سیلیکات های کلسیم- منیزیم شده است. ب) مرحله تشکیل اسکارن متاسوماتیک که در طی آن کانی های سیلیکات کلسیم بدون آب مانند کلینوپیروکسن در آن تشکیل شده اند که با توجه به مجموعه کانی های تشکیل شده در این مرحله می توان محدوده دمایی بیش از 500 درجه سانتیگراد را برای آن بیان کرد. مرحله دگرگونی پسرونده نیز شامل دو مرحله جداگانه است: مرحله پسرونده پیشین که در آن سیلیکات های کلسیم بدون آب تشکیل شده مرحله قبل به سیلیکات های کلسیم آب دار (بروسیت و سرپانتین)، سیلیس (کوارتز)، کربنات (کلسیت) و کانی های مات (گوئتیت، مگنتیت) تبدیل شده اند که این مرحله در دمای کمتر از 470 درجه ساتیگراد رخ می دهد و در نهایت در مرحله پسرونده پسین مجموعه سیلیکات های کلسیم آبدار و بدون آب دچار دگرسانی شده و در محدوده دمایی زیر 300 درجه سانتیگراد به کانی های ریز دانه مثل کلسیت، کوارتز، تالک و کانی های رسی تبدیل شده اند. با توجه به وجود کانی های منیزیم دار مانند فورستریت، دیوپسید، ترمولیت، سرپانتین، تالک، بروسیت، سنگ میزبان از نوع دولومیتی است و لذا این اسکارن در رده کلسیمی- منیزیمی قرار می گیرد.

کلید واژه ها: اسکارن، اچستان، شرایط فیزیکوشیمیایی، XCO2