تعیین رخساره‌های آذرآواری بر اساس مطالعات پتروگرافی در بخش زیرین سازند کرج، زنجان

تعیین رخساره‌های آذرآواری بر اساس مطالعات پتروگرافی در بخش زیرین سازند کرج، زنجان

مهین هاشمی، دانشجوی کارشناسی ارشد پترولوژی، گروه زمین شناسی دانشگاه زنجان،  m.hashemi@znu.ac.ir

علی حاج­ ابوالفتح، دکتری، استادیار گروه زمین­شناسی دانشگاه زنجان،  aliabolfath@znu.ac.ir

چکیده :

ناحیه مورد مطالعه در جنوب شهر زنجان قرار دارد. غالب رخنمون‌های منطقه را نهشته­های آتشفشانی- رسوبی ائوسن (سازند کرج) تشکیل داده است که می‌تواند معادل بخش زیرین سازند کرج، شیل پایینی و توف میانی (EKL) باشد. از لحاظ سنگ­شناسی در این منطقه سه دسته سنگهای آذرین، آذرآواری و رسوبی یافت می­­شوند. سنگهای آذرین بیرونی از نوع گدازه بازالتی می­باشند که از نظر حجمی گسترش محدودی دارند. سنگهای رسوبی را سیلتستون، شیل، ماسه­سنگ، کنگلومرا و مادستون شامل می­گردند. سنگهای آذرآواری را ایگنیمبریت، لاپیلی‌توف جوش‌خورده، توف جوش­خورده، خاکستر­توف، کریستال­توف، کریستال­لیتیک توف و توف­ماسه­ای تشکیل می­دهند. در مجموع چهار رخساره‌ی کریستال­توف، کریستال­لیتیک توف، ایگنیمبریت و لاپیلی­توف جوش‌خورده شناسایی شده‌اند. ایگنیمبریت منطقه از زون‌های متفاوتی تشکیل شده است که هر کدام درجات متفاوتی از جوش­خوردگی را نشان می‌دهند. ته‌نشست واحدهای آذرآواری تحت شرایط دریایی کم‌عمق، در اعماق زیر قاعده‌ی امواج تا خشکی، ایگنیمبریت، صورت گرفته است.

کلید واژه ها: رخساره، آذرآواری، پتروگرافی، سازند کرج، جنوب زنجان