مطالعه اثرات زیست محیطی و درمانی چشمه های آبگرم رامسر، غرب استان مازندران

مطالعه اثرات زیست محیطی و درمانی چشمه های آبگرم رامسر، غرب استان مازندران

زهرا پوستچی، دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه پیام نور تهران ،Zp_213@yahoo.com

چکیده :

امروزه آب های معدنی از مباحث مهم زمین شناسی نوین، زمین شناسی پزشکی ، اقتصادی، ژئوتوریسم و زیست محیطی است. شهرستان رامسر واقع در غرب استان مازندران به داشتن چشمه های آبگرم فراوان مشهور است. مطالعه ی این چشمه ها در دو فصل پر آبی و کم آبی نشان داد که چشمه های آب گرم رامسر دارای تیپ و رخساره ی کلروره سدیک، pH اسیدی، EC (هدایت الکتریکی) بالا، غیر قابل شرب و نامناسب برای کشاورزی هستند.چشمه ی آب گرم لاویج نیز با تیپ و رخساره ی کلروره سدیک،PH قلیایی و EC پایین تر، از نظر شرب در حد متوسط بوده و برای کشاورزی نامناسب است. چشمه های آبگرم تنکابن و چالوس با تیپ و رخساره بی کربناته کلسیک و سولفاته کلسیک، Ph قلیایی و EC پایین تر، از نظر شرب در حد متوسط و  قابل قبول  بوده و برای کشاورزی قابل استفاده می باشند. همچنین با استفاده از پرتوهای حاصل از چشمه ها می توان بیماری های زیادی را درمان نمود.

کلید واژه ها: اثرات زیستی محیطی، اثرات درمانی، چشمه آبگرم، غرب استان مازندران