پیش‌بینی مکانی تراز هیدرولیکی با استفاده از پارامترهای هدایت هیدرولیکی، D۳۰ و D۶۰ در محدوده خطوط ۱ و۲ مترو شهر تبریز

پیش‌بینی مکانی تراز هیدرولیکی با استفاده از پارامترهای هدایت هیدرولیکی، D30 و D60  در محدوده خطوط 1 و2 مترو شهر تبریز

عطا الله ندیری، دانشجوی دکترای هیدروژئولوژی گروه زمین شناسی دانشگاه تبریز، nadiri@tabrizu.ac.ir

اصغر اصغری مقدم، دانشیارگروه زمین شناسی دانشگاه تبریز، moghaddam@tabrizu.ac.ir

هادی ابراهیمی، دانشجوی کارشناسی ارشد هیدروژئولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه، ebrahimi.hadi@gmail.com

هیرداد عبقری، استادیار  گروه مهندسی مرتع و آبخیزداری دانشگاه ارومیه،Hirdadab@gmail.com

چکیده :

پیش‌بینی مکانی تراز آب زیرزمینی در محدوده شهر تبریز به واسطه وجود پروژه‌های مهندسی در دست اجرا از جمله پروژه متروی شهر تبریز ضروری به نظر می‌‌رسد. با توجه به تغییرات مکانی فراوان در آبخوانهای چند لایه و کمپلکس مانند آبخوان دشت تبریز، حفر پیزومترهای مطالعاتی متعدد جهت  بدست آوردن سطح آب از هزینه بالایی برخوردار است. لذا در این تحقیق با استفاده از علم ژئواستاتیستیک و مفهوم متغیرهای مکانی اقدام به تعیین مدل تراز آب زیرزمینی برای آبخوان آزاد تبریز گردید. در این راستا ابتدا تخمین تک پارامتری (کریجینگ) با استفاده از میانگین بدست آمده از قرائت های موجود ماهیانه سطح تراز آب در پیزومترها صورت گرفت و سپس تخمین چند پارامتری (کوکریجینگ) با استفاده از میانگین بدست آمده از قرائت های موجود ماهیانه سطح تراز آب در پیزومترها به عنوان متغیر اصلی و هدایت هیدرولیکی، D30 و D60 به عنوان پارامتر های کمکی، صورت پذیرفت. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که در پیش بینی تراز آب در محدوده متروی تبریز، مدل تخمین چند پارامتری نتایج بهتری نسبت به مدل تک پارامتری ارائه می دهد.

کلید واژه ها: آبخوان تبریز، تراز آب زیرزمینی، ژئواستاتیستیک (زمین‌آمار)، کریجینگ، کوکریجینگ، هدایت هیدرولیکی.