بررسی سایندگی خاک های مسیر خط A متروی قم

بررسی سایندگی خاک های مسیر خط A متروی قم

◊◊◊◊◊◊◊

امین نظرپور شیخ آباد، دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی مهندسی،دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان

amin.nazarpoor@ymail.com

رسول اجل لوئیان، دانشیار،دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان

Rasajl@ sci.ui.ac.ir

جعفر حسن پور، دکتری زمین شناسی مهندسی، مهندسین مشاور ساحل

Jafar_hassanpour@yahoo.com

ابوالفضل کهکی، کارشناسی ارشد زمین شناسی مهندسی، مهندسین مشاور ساحل

Abolfazl kahaki@yahoo.com

محمد فتاح زاده، دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی مهندسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان

m.fattahzade@yahoo.com

◊◊◊◊◊◊◊

چکیده :

 در سال های اخیر استفاده از تونل زنی مکانیزه در بسیاری از پروژه ها به طور فزاینده ای مرسوم شده است، اما آهنگ ارزیابی دقیق ریسک های مربوط به استفاده از این ماشین در شرایط مختلف زمین شناسی با استفاده از این ماشین یکسان نیست. یکی از مهم ترین این ریسک ها سایندگی خاک و سنگ بر روی کاترهدهای TBM است. در حال حاضر روشهای متعددی برای تعیین درجه سایندگی سنگها و خاکها وجود دارد که معمولا تخمین نسبتا قابل اعتمادی از سایندگی می دهند. فاکتور های زیادی مثل محتوی کوارتز، محتوی کانی ساینده و ویژگی های بافتی خاک ها و سنگ ها روی  میزان سایندگی این مواد تاثیر می گذارد.

برای بررسی سایندگی قلوه سنگ های مسیر مترو، آزمایش سرچار و برای تعیین سایندگی ذرات ریز تر خاک بررسی های پتروگرافی و کانی شناسی صورت گرفت. نتایج آزمایش سرشار پتانسیل سایندگی بالا تا متوسط را برای قلوه سنگ ها نشان می دهد. همچنین ذرات کوچکتر خاک دارای محتوی کوارتز کمتر از 20% می باشند که پتانسیل سایش کمی را نشان می دهد و بیشتر از50% ذرات از کانی های با سایندگی متوسط تشکیل شده است.