پیشنهاد روشی جدید برای اندازه­گیری میزان بهبود کیفیت توده سنگ در اثر تزریق سیمان (مطالعه موردی سد بازفت)

پیشنهاد روشی جدید برای اندازه­گیری میزان بهبود کیفیت توده سنگ در اثر تزریق سیمان (مطالعه موردی سد بازفت)

◊◊◊◊◊◊◊

عباس ذوالفقاری، دانشجوی کارشناسی ارشد زمین‌شناسی مهندسی، دانشگاه تهران،Zolfaghari.eng@ut.ac.ir     

عبدالله سهرابی بیدار، استادیار دانشکده زمین‌شناسی دانشگاه تهران، Sohrabi@khayam.ut.ac.ir

محمدرضا ملکی جوان، استادیار دانشکده زمین‌شناسی دانشگاه تهران، malekyjavan@yahoo.com

نرگس یزدخواستی، دانشجوی کارشناسی ارشد زمین‌شناسی مهندسی دانشگاه تهران، Yazdekhasti.n@gmail.com

◊◊◊◊◊◊◊

چکیده

 تزریق سیمان روشی است که به طور گسترده جهت بهبود خصوصیات مکانیکی و نیز آببندی توده سنگ استفاده می­شود. کنترل نتایج عملیات تزریق در مراحل اجرای تزریق، اتمام و بهره­برداری یکی از مسائل مهمی است که باید مورد توجه قرار گیرد. تاثیر عملیات تزریق سیمان معمولا توسط نتایج آزمایش­های نفوذپذیری تائید می­شود که این روش برای نشان دادن میزان تغییرات ایجاد شده در خصوصیات مکانیکی توده سنگ به صورت مقادیر کمی کافی نمی­باشد. تزریق سیمان باعث کاهش نفوذپذیری و بهبود در وضعیت درزه­ها و در نهایت افزایش امتیاز توده سنگ در سیستم­های طبقه بندی مهندسی سنگ می­شود. بنابراین با اندازه­گیری مقادیر شاخص کیفی توده سنگ (Q) در مغزه­های بدست آمده از گمانه­های تزریق شده، می­توان میزان کارایی و موفقیت آمیز بودن عملیات تزریق در بهبود کیفیت توده سنگ را نشان داد. این مقاله به معرفی روش نگاربرداری Q به عنوان روشی ساده برای ارزیابی تاثیر تزریق سیمان در بهبود کیفیت توده سنگ پرداخته و نتایج حاصل از نگاربرداری Q در دو پانل تزریق آزمایشی GSR و GSL در ساختگاه سد بازفت را مورد بررسی قرار داده است. مقادیر مدول دگرشکلی توده سنگ در شرایط قبل و بعد از تزریق توسط نگاربرداری Q بدست آمده است. نتایج اندازه­گیری­ها نشان می­دهد که در نتیجه عملیات تزریق مدول دگرشکلی توده سنگ بهبود یافته و استفاده از نگاربرداری Q برای اندازه­گیری میزان بهبود در کیفیت توده سنگ را مورد تائید قرار می­دهد.