بررسی نقش دیاژنز در توزیع واحدهای مخزنی و غیر مخزنی سازند سروک در میدان نفتی آب تیمور
| دسته | زمین شناسی نفت |
|---|---|
| گروه | سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور |
| مکان برگزاری | سی امین گردهمائی علوم زمین |
| نویسنده | حمزه مهرابی |
| تاريخ برگزاری | ۰۱ اسفند ۱۳۹۰ |
بررسی نقش دیاژنز در توزیع واحدهای مخزنی و غیر مخزنی سازند سروک در میدان نفتی آب تیمور
◊◊◊◊◊◊◊
حمزه مهرابی، دانشجوی کارشناسی ارشد رسوب شناسی و سنگ شناسی رسوبی دانشگاه تهران
حسین رحیم پور بناب، دکتری رسوب شناسی و ژئوشیمی رسوبی، استاد دانشگاه تهران
hrahimpor@gmail.com
علی کدخدایی ایلخچی، دکترای زمین شناسی نفت، استادیار گروه زمین شناسی دانشگاه تبریز
امیرحسین عنایتی بیدگلی، دانشجوی کارشناسی ارشد رسوب و سنگ رسوبی دانشگاه تهران Amirhossein.enayati@gmail.com
◊◊◊◊◊◊◊
چکیده :
سازند مخزنی سروک به سن آلبین پسین(؟)- تورونین میانی از مهم ترین مخازن در میادین نفتی جنوب و جنوب غرب ایران به شمار می رود. در میدان نفتی آب تیمور، به دلیل آبده بودن سازند آسماری، مخزن سروک اصلی ترین مخزن تولید کننده هیدروکربن به شمار می رود. مطالعات پتروگرافی انجام شده بر روی مقاطع نازک تهیه شده از سه چاه از میدان آب تیمور حاکی از سرگذشت دیاژنزی پیچیده این مخزن می باشند. فرآیندهای دیاژنزی مرتبط با رخنمون تحت الجوی (دیاژنز متئوریک) شامل انحلال های گسترده جوی (کارستی شدن)، سیمانی شدن و برشی شدن های ریزشی- انحلالی همراه با فرآیندهای دیاژنزی دفنی شامل دولومیتی شدن های مرتبط با استیلولیت و سیمانی شدن دفنی به عنوان اصلی ترین فرآیندهای دیاژنزی کنترل کننده کیفیت مخزنی سازند سروک در این میدان می باشند. به منظور بررسی ارتباط بین این فرآیندها و توزیع واحدهای مخزنی و غیر مخزنی، از متد تغییر یافته لورنز (Stratigraphic Modified Lorenz Plot; SMLP) استفاده شده است. نتایج حاصل نشان می دهند که بر خلاف کنترل اولیه رخساره ها بر توزیع مقادیر تخلخل- تراوایی، فرآیندهای دیاژنزی نقش بسیار مهمی در توزیع نهایی پارامترهای مخزنی در مخزن سروک این میدان داشته اند. انحلال های گسترده جوی مرتبط با سطوح فرسایشی متعدد موجود در این سازند به همراه دولومیتی شدن های مرتبط با استیلولیت به عنوان اصلی ترین فرآیندهای افزاینده کیفیت مخزنی و ایجاد کننده واحدهای مخزنی معرفی گردیده اند. بر خلاف این، سیمانی شدن های گسترده جوی، دفنی کم عمق و عمیق به همراه برشی شدن های ریزشی- انحلالی به عنوان مهم ترین عوامل دیاژنزی کاهنده کیفیت مخزنی و ایجاد کننده واحدهای سدی و بافلی (غیر مخزنی) معرفی شده اند. در نهایت توزیع واحدهای مختلف (مخزنی و غیر مخزنی) در چاه های مورد مطالعه مشخص گردیده و مدل دو بعدی توزیع آن ها در این چاه ها ارائه گردیده است.