تحلیل دگرریختی چین‌خوردگیهای مرتبط با گسلش راندگی در منطقه دهدشت (زاگرس چین‌خورده-رانده شده)
| دسته | تکتونیک |
|---|---|
| گروه | سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور |
| مکان برگزاری | بیستمین گردهمائی علوم زمین |
| نویسنده | علی یساقی؛ محمد محجل؛ محمد سراج |
| تاريخ برگزاری | ۱۸ بهمن ۱۳۸۰ |
۳>
The Deh-Dasht area located in NE of Behbahan and in foreland portion of Zagross Orogeny. Thrust faults and related folding are the main structures of the area. Like structural trend in Zagross Fold-Thrust Belt, they trend NW-SE. Deformation analyses of the area have been performed on three main anticline structures named as Khaviz, Bangestan, and Koh-e-Sia. Due to lack of microscopic kinematic indicators, Macroscopic indicators such as asymmetric folds and geometry of back thrusts were applied for kinematic analysis of the structures. The analyses show that movement direction of the folds like accompanying thrusts are towards S-SW. Geometrical analysis of the folds using thrust-ramp angles, interlimb angles, and thickening and thinning of the limbs show that Khaviz and Bangestan anticlines show geometry of fault-propagation folding. Koh-e-Sia anticline, however, demonstrate geometry of fault-bend folding. The very low amount of strain in the area indicate that deformation in foreland portion of Zagross Orogeny are mainly due to translations on thrust fault planes and associated bed-layer rotations to form hangingwall anticlines.
چکیده
منطقه دهدشت در شمال-شمال شرق بهبهان و در بخش پیشانی کوهزاد آلپی زاگرس قرار دارد. گسلهای راندگی و چین‌خوردگیهای همراه از ساختهای اصلی آن بشمار می‌روند. روند این ساختها شمال‌غرب-جنوب‌شرق و همروند با روند ساختارهای موجود در کمربند چبن‌خورده-رانده‌شده زاگرس می‌باشند. در تحلیل دگرریختی منطقه مطالعه سه تاقدیس بزرگ خویز، بنگستان و کوه‌سیاه مورد بررسی قرار گرفته‌اند.بدلیل عدم وجود نشانگرهای جنبشی ریز ساختاری از نشانگرهای بزرگ ساختاری چون اختلاف شیب و نازک‌شدگی پهلوهای پیشانی و خلفی، چینهای متوسط مقیاس نامتقارن و همچنین پس‌راندگیهای فرادیواره‌ای در تحلیل جنبشی منطقه استفاده شده است. نتایج بدست آمده نشان داد که این چین‌خوردگیها سوی رانشی بسمت جنوب-جنوب‌غرب و همسو با سوی رانش گسلهای راندگی دارند. تحلیل هندسی این تاقدیسها و بر مبنای پارامترهای هندسی آنها مثل زاویه رمپ، زاویه بین پهلوها و درصد نازک‌شدگی یا ضخیم‌شدگی پهلوها نشان داد که تاقدیسهای خویز و بنگستان هندسه‌ای از نوع چینهای حاصل از انتشار گسل راندگی و تاقدیس کوه سیاه هندسه چینهای حاصل از خمش گسل راندگی را نشان می‌دهند. میزان نسبتا پایین استرین اندازه‌گیری شده در منطقه مطالعه نشان داد که دگرریختی در بخش چین‌خورده-رانده شده زاگرس حاصل جنبش راندگی گسلهای بخش پیشانی کوهزادی بوده که نتیجه آن توسعه چینهای همراه و بویژه تاقدیسهای فرادیواره‌ای بوده است.