کانسار آهن منگنز دار رسوبی شمس آباد و ویژ گی های رخساره کانه دارمحیط تشکیل وژنزآن.جنوب اراک
دسته | زمین شناسی اقتصادی واکتشاف |
---|---|
گروه | سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور |
مکان برگزاری | بیستمین گردهمائی علوم زمین |
نویسنده | رضا فرهادی-**ابراهیم راستاد |
تاريخ برگزاری | ۱۸ بهمن ۱۳۸۰ |
Abstract
Shmsabad iron manganese ore deposit is located in the south of Arak in the Esfahan Malayer belt. Cretaceous transgrasive sequence in Shamsabad area consist of conglomerate, sandstone, sandylimesne, orbitolina limestone and dolomitic limestone. The dolomitic limestone is the country rock of ore lenses.The age of country rocks is Aptian.The regional structure is formed by spreed synclines and anticlines. Cretaceous sequence in Shamsabed area is located in the overturned side of a syncline.
Cretaceous transgrasive sequence consist of oxic coastal facies and disaerobic to anoxic continental shelf facies. Therefore the cretaceous basin has been stratifide.
Ore lenses are conform with country rocks and located in the upper part of the disaerobic facies and lead-zinc deposits are accompaning with anoxic facies. The genesis of deposit is similar to marine manganese ore deposits around black shale basins.
Samsabad iron-manganes ore is a sedimentary stratabound deposit. Carbonate muds, , iron-manganes hydroxides and sulfides precipitate and crystallize in a disaerobic condition in the first stage of formation. Then tectonic deformation concentrate the ore in the hinge line of the S and Z shape folds. Supersion weathering processes dissolve and leach sulfides as goethite, limonite, and malacite .The colloidal iron-manganes oxides and hydroxides are the products of the supersion weathering process, this process increased the grade of iron and manganes.
چکیده
کانسار آهن منگنزدار شمس آباد در جنوب اراک و در کمربند معدنی اصفهان ملایر واقع شده است. توالی پیشرونده کرتاسه تحتانی، در منطقه شمس آباد ( کوههای خانسار و ساری سر) با کنگلومرا و ماسه سنگ شروع
می شود و با آهکهای ماسه ای مطبق و سپس آهکهای ضخیم لایه توده ای اربیتولین دار ادامه می یابد. رخساره ای از آهکهای دولومیتی و کمی مارنی با سن آپسین (Aptian) که سنگ درونگیر عدسیهای معدنی است بخش بالایی این توالی را تشکیل می دهد. زمین شناسی ساختمانی منطقه شامل طاقدیس و ناودیسهای بزرگ است و توالی کرتاسه در کوههای خانسار و ساری سر یال برگشته یک ناودیس را تشکیل می دهد.
می شود و با آهکهای ماسه ای مطبق و سپس آهکهای ضخیم لایه توده ای اربیتولین دار ادامه می یابد. رخساره ای از آهکهای دولومیتی و کمی مارنی با سن آپسین (Aptian) که سنگ درونگیر عدسیهای معدنی است بخش بالایی این توالی را تشکیل می دهد. زمین شناسی ساختمانی منطقه شامل طاقدیس و ناودیسهای بزرگ است و توالی کرتاسه در کوههای خانسار و ساری سر یال برگشته یک ناودیس را تشکیل می دهد.
توالی پیشرونده کرتاسه متشکل از رخساره های ساحلی اکسیدی (oxic) و رخساره های پادگانه قاره ای از نوع احیایی ضعیف( disaerobic) و احیایی(anoxic) است، این رخساره ها نشان می دهد که حوضه کرتاسه دارای چینه بندی بوده است (stratified basin) ماده معدنی به صورت عدسی و همخوان با سنگ درونگیر، فوقانی ترین قسمت رخساره احیایی ضعیف را همراهی می کند و رخساره احیایی حاوی کانسارهای سرب و روی ناحیه است. مدل پیدایش کانسار مشابه با نهشته های دریایی منگنز در اطراف محیطهای بسته احیایی مانند کانسارهای مولانگو، موآندا، ایمنی و غیره است.
کانسار آهن منگنز دار شمس آباد یک نهشته استراتاباند است که در مرحله رسوب گذاری - دیاژنر به صورت ژل هیدروکسید آهن به همراه سایر کاتیونها تشکیل و طی دیاژنز آغازین کانیهای گوتیت به همراه هیدروکسید منگنز، سولفید و دولومیت متبلور شده است، خروج آب بین دانه ای و تبلور مجدد گوتیت باعث تشکیل
رگچه های هماتیت و باریت در دیاژنز تاخیری می شود. در سومین مرحله تکوین، تغییر شکلهای تکتونیکی باعث تمرکز ماده معدنی در محور چینها شده است. گسترش بودیناژها شکل عدسی مانند توده های معدنی را تکمیل
می کند و در نهایت فرآیندهای هوازدگی سوپرژن با انحلال سولفیدها و کربناتها باعث افزایش عیار آهن و منگنز، گسترش تخلخل و ایجاد کانیها و بافتهای ثانویه شده است.
رگچه های هماتیت و باریت در دیاژنز تاخیری می شود. در سومین مرحله تکوین، تغییر شکلهای تکتونیکی باعث تمرکز ماده معدنی در محور چینها شده است. گسترش بودیناژها شکل عدسی مانند توده های معدنی را تکمیل
می کند و در نهایت فرآیندهای هوازدگی سوپرژن با انحلال سولفیدها و کربناتها باعث افزایش عیار آهن و منگنز، گسترش تخلخل و ایجاد کانیها و بافتهای ثانویه شده است.