تفسیر لرزه نگاری سه بعدی زبانه آهکی تاربور در تاقدیس دارخوین (جنوب غرب ایران)
| دسته | ژئوفیزیک |
|---|---|
| گروه | سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور |
| مکان برگزاری | بیستمین گردهمائی علوم زمین |
| نویسنده | ایرج عبدالهی فرد* محمد حسن علیئی |
| تاريخ برگزاری | ۱۸ بهمن ۱۳۸۰ |
Tarbur is a limestone tongue inside Gurpi formation in Abadan plain (SW Iran). Tarbur limestone has a good potential for hydrocarbon reservoir. Therefore it has been selected as one of our targets in the interpretation of Darquain ۳D seismic cube.Beside the structural interpretation, lateral variations deduced from the seismic attributes. Gradual changes of attributes show facies variations but sharp changes indicate features like fault.
In amplitude seismic attribute study for top of Tarbur limestone, an anomaly in northern part of Darquain field can be seen. In that part seismic amplitude decreases and it can show facies changes. There are enough evidences for reefal limestone in Tarbur (Darquain well No.۳) and the anomalous part seems be a reefal zone (reduction of amplitude and polarity changes – ۷۰ Km۲). Normal faults can be seen in Tarbur limestone .These faults are not traceable above Tarbur, so they should be active in Tarbur deposition time. The reason for assuming these faults as syndepositional features is thickness changes in Tarbur horizon at both sides. Therefore there must be an extension in upper Cretaceous before main compressional phase.
Reefal body in the northern part has good potential for hydrocarbon reservoir (high porosity) and it suggested for reservoir evaluation.
چکیده :
بخش آهکی تاربور بصورت زبانه آهکی در سازند گورپی منطقه دشت آبادان تشخیص داده شده است. با توجه به پتانسیل مناسب جهت مخزن هیدروکربوری این افق نیز همراه با سایر افق ها در پروژه لرزه نگاری سه بعدی دارخوین جهت تفسیر انتخاب شد. علاوه برتفسیر ساختمانی ، تغییرات جانبی نیز مورد توجه قرار گرفت و در این افق با استفاده از نشانه های لرزه ای (Seismic attributes ) تغییرات به دو صورت تدریجی و ناگهانی در این افق مشاهده شد. تغییرات ناگهانی خصوصیات باز تابنده های لرزه نگاری به گسل مربوط می شود ولی تغییرات تدریجی ناشی از تغییرات جانبی چینه شناسی است. بررسی نشانه های لرزه ای ،کاهش دامنه را در بخش شمالی تاقدیس را نشان می دهد. این کاهش در پهنه ای به ابعاد تقریبی 70 کیلومتر مربع است و با توجه به شواهدی مبنی بر ریفی بودن بخش آهکی تابور در اطراف چاه دارخوین 3 ، کاهش دامنه در بخش شمالی می تواند ناشی از حضور ریف باشد.