ارزیابی طرح تغذیه مصنوعی دریان چای (کبوتر علی چای) دشت شبستر از دیدگاه طراحی

دشت شبستر در 70 کیلومتری غرب شهرستان تبریز واقع شده است. رودخانه دریان (کبوتر علی چای) یکی از رودخانه های اصلی این دشت می باشد که آب مازاد آن پس از عبور از اراضی کشاورزی به دریاچه ارومیه می ریزد. کمبود جریانات سطحی و بهره برداری زیاد آبهای زیرزمینی جهت مصارف کشاورزی از یک طرف و وجود ارتباط هیدرولیکی بین آبهای شیرین آبخوان دشت و آب شور دریاچه ارومیه از طرف دیگر، باعث تنزل کیفیت و کمیت آب زیرزمینی آبخوان دشت شبستر شده است. بنابراین جهت جایگزینی کمبود آب زیرزمینی و جلوگیری از زوال آبخوان و در نهایت تامین آب زراعی و جلوگیری از ضایعات بیشتر آبهای سطحی، یکی از راه حل های مثمر ثمر، ایجاد تاسیسات تغذیه مصنوعی دریان چای بوده است. جهت بررسی کارایی طرح از دیدگاه طراحی، مقادیر حجم آب قابل تغذیه، نوسانات سطح ایستابی، مساحت آبخوان دشت، ضریب ذخیره آبخوان، نفوذ پذیری سطحی منطقه و آمار تبخیر سنجی منطقه به کار گرفته شده تا یک ارزیابی کمی از طرح تغذیه مصنوعی به عمل آید.