اکتشافات ژئوشیمیایی اورانیوم و توریوم در منطقه ناریگان

متن اصلی:
     1ـ زمینشناسی منطقه:
قدیمیترین واحد سنگی منطقه مطالعاتی از یک سری سنگهای پیروکلاستیک و آذر آواری با سن پرکامبرین تشکیل یافته است که متعلق به سازند ساغند میباشد.
در مرکز منطقه مطالعاتی گرانیت گوشتی ناریگان با بافت پوفیری برونزد دارد که سنگهای مذکور را به دو طرف شیبدار نموده است و به نظر میرسد که هسته یک طاقدیس فرسایش یافته را تشکیل میدهد.
در جنوب منطقه آهکهای متعلق به کرتاسه به صورت دگرشیب بر روی سنگهای آذر آواری قرار گرفتهاند و در شمال منطقه هم دولومیتهای قهوهای رنگ نازک لایهای به صورت تراستی روی واحدهای آذر آواری دیده میشوند.
سنگهای آذر آواری دو طرف توده گرانیتی ناریگان به شدت تحت تأثیر محلولهای حاصل از سرد شدن گرانیت مذکور قرار گرفتهاند و متاسوماتیت شدهاند. متاسوماتیتی شدن در مناطق خرد شده و گسل خورده بیشتر به چشم میخورد.
2ـ رادیومتری
منطقه مورد مطالعه با بررسی نقشههای رادیومتری هوایی (Air borne) کاملاً مشخص شده و سپس در حین پیمایشهای صحرایی توسط دستگاه سنتیلومتر (Scintillometer) مقدار رادیواکتیور نقاط مختلف اندازهگیری گردید، که حاصل این عمل قرائت 750 نقطه رادیومتری در منطقه بود که به صورت نقشه رادیومتری به تصویر درآمده است.
3ـ اکتشاف ژئوشیمیایی:
از منطقه مطالعاتی در حدود 170 مونه سنگی برداشت گردید و پس از آمادهسازی توسط روش X.R.F در آزمایشگاه سازمان انرژی اتمی ایران برای 12 عنصر تجزیه گردید. پس از تجزیه عناصر و محاسبات آماری مشخص شد که توزیع دادهها از قانون لاک نرمال تبعیت مینماید. بنابراین براساس فرمولهای لگاریتمی حد زمینه و بیهنجاریهای ممکن، احتمالی، حتمی مشخص و به صورت 12 نقشه ژئوشیمیایی ترسیم گردید.