اکتشافات مقدماتی و بررسی ژنز کانی سازی در اندیس معدنی کامو ( کاشان)
| دسته | زمین شناسی اقتصادی واکتشاف |
|---|---|
| گروه | سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور |
| مکان برگزاری | سومین همایش سالانه انجمن زمین شناسی ایران |
| نویسنده | هاشم باقری-عبدالمجید یعقوب پور -بهزاد مهرابی |
| تاريخ برگزاری | ۱۴ شهریور ۱۳۸۴ |
متن اصلی:
طی این مطالعات ابتدا نقشه زمین شناسی و توپو گرافی منطقه در مقیاس 1:5000 و در محدوده ای به وسعت 10 کیلومتر مربع تهیه گردید. جهت بررسی هاله های ژئو شیمیائی ثانویه برخی قسمت ها از هر 100 متر از رسوبات بستر آبراهه ها یک نمونه تهیه و پس از آماده سازی و تجزیه در آزمایشگاه آکادمی علوم مسکو به روش اسپکترومتری نشری،نتایج بدست آمده مورد پردازش آماری قرار گرفت و در پایان پس از تفسیر نتایج بدست آمده دو محدوده بی هنجاری یعنی دو بی هنجاری شماره 1و 2 مشخص گردید.سپس با استفاده از نمونه های سنگ زمین شیمیایی سطحی و نمونه هائی که از هر 10 متر از مغزه های حفاری بدست آمده از دو گمانه شماره 1و 2 تهیه گردید، هاله های اولیه ژئو شیمیائی به منظور تعیین میزان گسترش و نحوه کانی سازی در راستای قائم و به سمت اطراف بر روی هر کدام از محدوده های بی هنجاری تعیین شده در مراحل قبل، مورد بررسی قرار گرفت برای این منظور پس از تجزیه نمونه های تهیه شده و پس از انجام محاسبات آماری، جهت آشکار سازی هاله های اولیه ژئوشیمیائی از هاله های مرکب ضربی استفاده گردید. در ضمن چون طبق شواهد صحرائی و مطالعات کانی شناسی، در جنوب شرقی این اندیس بوضوح شواهدی از کانی سازی مشاهده گردید جهت بررسی هاله های اولیه ژئو شیمیائی در این بخش نیز بر روی مقطعی به طول تقریبی 2 کیلومتر و از هر 50 متر یک نمونه تهیه و مورد تجزیه قرار گرفت.
در ضمن حدود 250 مقطع صیقلی- نازک و نازک صیقلی جهت انجام مطالعات کانی شناسی و مینرالوگرافی به منظور بررسی هاله های دگر سانی تهیه و مورد مطالعه قرار گرفته است در این راستا از مطالعات ژئو فیزیکی که قبلا توسط کارشناسان سازمان زمین شناسی و اکتشافی کشور که طبق روشهای IPو RS و MG در محدوده ای به وسعت ½ کیلومتر مربع صورت گرفته بود نیز استفاده گردید و پس از بررسی و مقایسه نتایج بدست آمده طی روشهای مختلف اکتشافی که در بالا ذکر گردید مناطق امید بخش جهت ادامه اکتشافات و بر اساس اولویت در این منطقه مشخص گردیده. نتایج بدست آمده طی این مطالعات بطور خلاصه بر روی نمودار سه بعدی بی هنجاری با شماره های 1و 2و 3 که موقعیت هر کدام بر روی نمودار سه بعدی نیز مشخص گردیده. تشخیص داده شد که شرح مختصری در مورد هر کدام در زیر ارائه می گردد.
بی هنجاری شماره 1: مطالعه هاله های ژئو شیمیائی ثانویه در این محدوده نشانگر انطباق هاله های ژئو شیمیائی ثانویه مربوط به عناصر مختلف بر یکدیگر و در اطراف بخش اسکارن شماره 1 می باشد که این هاله ها از گستردگی و شدت کمی نیز برخوردارند. مطالعات مینرالوگرافی نیز نشانگر تنوع و شدت کم کانی سازی کانیهای مس می باشد. مطالعه هاله های دگر سانی نیز نشانگر گسترش کم و زون بندی ضعیف در هاله های دگر سانی می باشد.
بی هنجاری شماره 2: بررسی هاله های ژئو شیمیائی ثانویه در این بخش نشانگر زون بندی مشخص در قرار گیری بی هنجاری های مربوط به عناصر مختلف می باشد برای مثال بی هنجاریهای عناصر Zn-pb و Ba بیشتر متمایل به شرق این محدوده و تقریبا منطبق بر هم وبی هنجاری های عناصر Co,Ni نیز متمایل به غرب این محدوده و منطبق بر یکدیگر می باشند، در ضمن بی هنجاری های عنصر Cu نیز متمایل به غرب و بیشتر با بی هنجاری های ضعیف Ni و Co انطباق دارد.
موقعیت قرار گیری بی هنجاری عنصر Cu بیشتر منطبق بر هاله دگر سانی پتاسیک بوده و بی هنجاری های عناصر zn-pb و Ba نیز منطبق بر دگر سانی پروپلیتیک است.
هاله های دگر سانی در این بخش زون بندی خاصی از خود نشان می دهند، بطوریکه در مرکز محدوده این بی هنجاری و به سمت عمق دگر سانی پتاسیک قرار گرفته و به سمت اطراف دگر سانی پروپلیتیک گسترش یافته است که دگر سانی نوع آرژیلیک در چند بخش بین این دو نوع هاله دگر سانی مشاهده می گردد( نمودار سه بعدی)، انواع دیگر دگر سانی در این بخش یا مشاهده نگردیده یا اینکه از شدت بسیار کمی برخوردار بوده اند. در ضمن سنگ میزبان اصلی در این بخش سیلت استون- ماسه سنگ و شیل ژوراسیک می باشد که تحت تاثیر توده های نفوذی با ترکیب گرانودیوریت قرار گرفته است.
بی هنجاری شماره 3: این بی هنجاری در بخش جنوب شرقی اندیس کامو قرار گرفته، این بخش از لحاظ گستردگی و نوع هاله های دگرسانی و جنس توده های نفوذی شباهت زیادی با بی هنجاری شماره 2 دارد ولی شدت بیشتر کانی سازی مخصوصا بیشتر بی هنجاری عنصر مس در این بخش و نیز حضور سنگ میزبان مناسب تر یعنی آهک کرتاسه در بخش غربی این بی هنجاری و کانی سازی نوع اسکارن از تفاوت های عمده آن دو می باشد.
طی این مطالعات ابتدا نقشه زمین شناسی و توپو گرافی منطقه در مقیاس 1:5000 و در محدوده ای به وسعت 10 کیلومتر مربع تهیه گردید. جهت بررسی هاله های ژئو شیمیائی ثانویه برخی قسمت ها از هر 100 متر از رسوبات بستر آبراهه ها یک نمونه تهیه و پس از آماده سازی و تجزیه در آزمایشگاه آکادمی علوم مسکو به روش اسپکترومتری نشری،نتایج بدست آمده مورد پردازش آماری قرار گرفت و در پایان پس از تفسیر نتایج بدست آمده دو محدوده بی هنجاری یعنی دو بی هنجاری شماره 1و 2 مشخص گردید.سپس با استفاده از نمونه های سنگ زمین شیمیایی سطحی و نمونه هائی که از هر 10 متر از مغزه های حفاری بدست آمده از دو گمانه شماره 1و 2 تهیه گردید، هاله های اولیه ژئو شیمیائی به منظور تعیین میزان گسترش و نحوه کانی سازی در راستای قائم و به سمت اطراف بر روی هر کدام از محدوده های بی هنجاری تعیین شده در مراحل قبل، مورد بررسی قرار گرفت برای این منظور پس از تجزیه نمونه های تهیه شده و پس از انجام محاسبات آماری، جهت آشکار سازی هاله های اولیه ژئوشیمیائی از هاله های مرکب ضربی استفاده گردید. در ضمن چون طبق شواهد صحرائی و مطالعات کانی شناسی، در جنوب شرقی این اندیس بوضوح شواهدی از کانی سازی مشاهده گردید جهت بررسی هاله های اولیه ژئو شیمیائی در این بخش نیز بر روی مقطعی به طول تقریبی 2 کیلومتر و از هر 50 متر یک نمونه تهیه و مورد تجزیه قرار گرفت.
در ضمن حدود 250 مقطع صیقلی- نازک و نازک صیقلی جهت انجام مطالعات کانی شناسی و مینرالوگرافی به منظور بررسی هاله های دگر سانی تهیه و مورد مطالعه قرار گرفته است در این راستا از مطالعات ژئو فیزیکی که قبلا توسط کارشناسان سازمان زمین شناسی و اکتشافی کشور که طبق روشهای IPو RS و MG در محدوده ای به وسعت ½ کیلومتر مربع صورت گرفته بود نیز استفاده گردید و پس از بررسی و مقایسه نتایج بدست آمده طی روشهای مختلف اکتشافی که در بالا ذکر گردید مناطق امید بخش جهت ادامه اکتشافات و بر اساس اولویت در این منطقه مشخص گردیده. نتایج بدست آمده طی این مطالعات بطور خلاصه بر روی نمودار سه بعدی بی هنجاری با شماره های 1و 2و 3 که موقعیت هر کدام بر روی نمودار سه بعدی نیز مشخص گردیده. تشخیص داده شد که شرح مختصری در مورد هر کدام در زیر ارائه می گردد.
بی هنجاری شماره 1: مطالعه هاله های ژئو شیمیائی ثانویه در این محدوده نشانگر انطباق هاله های ژئو شیمیائی ثانویه مربوط به عناصر مختلف بر یکدیگر و در اطراف بخش اسکارن شماره 1 می باشد که این هاله ها از گستردگی و شدت کمی نیز برخوردارند. مطالعات مینرالوگرافی نیز نشانگر تنوع و شدت کم کانی سازی کانیهای مس می باشد. مطالعه هاله های دگر سانی نیز نشانگر گسترش کم و زون بندی ضعیف در هاله های دگر سانی می باشد.
بی هنجاری شماره 2: بررسی هاله های ژئو شیمیائی ثانویه در این بخش نشانگر زون بندی مشخص در قرار گیری بی هنجاری های مربوط به عناصر مختلف می باشد برای مثال بی هنجاریهای عناصر Zn-pb و Ba بیشتر متمایل به شرق این محدوده و تقریبا منطبق بر هم وبی هنجاری های عناصر Co,Ni نیز متمایل به غرب این محدوده و منطبق بر یکدیگر می باشند، در ضمن بی هنجاری های عنصر Cu نیز متمایل به غرب و بیشتر با بی هنجاری های ضعیف Ni و Co انطباق دارد.
موقعیت قرار گیری بی هنجاری عنصر Cu بیشتر منطبق بر هاله دگر سانی پتاسیک بوده و بی هنجاری های عناصر zn-pb و Ba نیز منطبق بر دگر سانی پروپلیتیک است.
هاله های دگر سانی در این بخش زون بندی خاصی از خود نشان می دهند، بطوریکه در مرکز محدوده این بی هنجاری و به سمت عمق دگر سانی پتاسیک قرار گرفته و به سمت اطراف دگر سانی پروپلیتیک گسترش یافته است که دگر سانی نوع آرژیلیک در چند بخش بین این دو نوع هاله دگر سانی مشاهده می گردد( نمودار سه بعدی)، انواع دیگر دگر سانی در این بخش یا مشاهده نگردیده یا اینکه از شدت بسیار کمی برخوردار بوده اند. در ضمن سنگ میزبان اصلی در این بخش سیلت استون- ماسه سنگ و شیل ژوراسیک می باشد که تحت تاثیر توده های نفوذی با ترکیب گرانودیوریت قرار گرفته است.
بی هنجاری شماره 3: این بی هنجاری در بخش جنوب شرقی اندیس کامو قرار گرفته، این بخش از لحاظ گستردگی و نوع هاله های دگرسانی و جنس توده های نفوذی شباهت زیادی با بی هنجاری شماره 2 دارد ولی شدت بیشتر کانی سازی مخصوصا بیشتر بی هنجاری عنصر مس در این بخش و نیز حضور سنگ میزبان مناسب تر یعنی آهک کرتاسه در بخش غربی این بی هنجاری و کانی سازی نوع اسکارن از تفاوت های عمده آن دو می باشد.