استراکدهای الیگو ـ میوسن درمقطع بوجان (سیرجان) و پالئواکلوژی آنها

دسته چینه شناسی و فسیل شناسی
گروه سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور
مکان برگزاری هشتمین همایش سالانه انجمن زمین شناسی ایران
نویسنده حسینی پور , فاطمه ـ وزیری ,محمدرضا ـ داستانپور محمد ـ عرب , احمد
تاريخ برگزاری ۱۰ مهر ۱۳۸۴

متن اصلی:
     روش مطالعه
با توجه به اینکه مطالعه استراکدها در مقاطع نازک تقریباً غیر ممکن استلذا بری مطالعه و شناسایی آنها تنها از رسوبات سست مانند مارن ها می توان استفاده نمود. جمع آوری و مطالعه استراکدها از مارن ها دقیقاً مشابه آن چیزی است که در مورد فرامینیفرها نیز معمول است. در این بررسی به منظور مطالعه استراکدها تعداد 19 نمونه از مارن ها از عمق تقریباً 20 سانتیمتری برداشت گردیده تا امکان آلودگی نمونه ها باخاک های سطحی وجود نداشته باشد. نمونه های جمع آوری شده در کیسه های پلاستیکی قرار داده شده و مشخصات کامل آنها هم در درون کیسه ها و هم بر روی سطح کیسه ها یادداشت گردیدند. پس از انتقال نمونه ها به آزمایشگاه حدود 500 گرم از آنها توزین گردیدند. پس از گل شویی و خشک شدن , نمونه ها از لحاظ اندازه درجه بندی و تنها نمونه های 30 , 40 و 50 میکرون مورد مطالعه قرار گرفتند. بطور کلی تنوع و فراوانی استراکدها نسبتاً خو ب و حفظ شدگی آنها نیز در حد قابل قبولی بوده است.
موقعیت جغرافیایی و راه های دسترسی به مقطع مورد مطالعه
شهرستان سیرجان در جنوب غرب استان کرمان قرار دارد. در غرب و شمال سیرجان بیرون زدگی های قابل توجهی از لایه های رسوبی متعلق به الیگو ـ میوسن وجود دارد. جهت مطالعه این نهشته ها مقطعی مناسب در غرب دهکده بوجان انتخاب و نمونه برداری از آن انجام گردید. این مقطع دارای مختصات جغرافیایی طول شرقی و عرض شمالی بوده و راه اصلی دسترسی به آن از طریق جاده اصلی بلورد ـ بافت می باشد که راه های شوسه روستاهای کهن شهر ,امیر آباد و بوجان را به یکدیگر متصل می سازد (شکل1).
مشخصات چینه شناسی نقطع بوجان
قسمت اعظم بیرون زدگی ها منطقه متعلق به ولکانیک های ائوسن می باشد. ولی لایه های رسوبی الیگو ـ میوسن نیز در برخی نواحی از گسترش خوبی برخوردار می باشند (شکل2). مقطع بوجان در غربت دهکده بوجان قرار داشته و سترابی در حدود 110 متر دارد.این مقطع به دو بخش عمده تقسیم می شود. بخش زیرین آن را مارن های سیز رنگی تشکیل می دهد که سرشار از ماکروفسیل ها (دوکفه ای ها , شکم پایان , خارپوستان9 مرجان ها , فرامینیفرها و استراکدها می باشد. ضخامت این بخش در حدود 30 متر می باشد. بخش فوقانی مقطع را آهک های ضخیم لایه مرجانی تشکیل می دهد که برشی بوده و خاکستری رنگ می باشند. در این بخش جنس های متنوعی از مرجانها قابل مشاهده می باشند.


شکل (1)



 


شکل (2)



 


شکل (3)-نمودار فراوانی استراکدهای موجود در منطقه مورد مطالعه



 


شکل (3)-نمودار فراوانی استراکدهای موجود در منطقه مورد مطالعه-ادامه



 


شکل (3)-نمودار فراوانی استراکدهای موجود در منطقه مورد مطالعه-ادامه.



 


شکل (3) - نمودار فراوانی استراکدهای موجود در منطقه مورد مطالعه-ادامه.



 


شکل (4)

کلید واژه ها: سایر موارد