مروری بر کانیسازی طلای کانسار توزلار- شمالغرب ماهنشان
دسته | زمین شناسی اقتصادی واکتشاف |
---|---|
گروه | سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور |
مکان برگزاری | بیست و یکمین گردهمائی علوم زمین |
نویسنده | مسعود حسینی- بهرام اجاقی |
تاريخ برگزاری | ۲۷ مهر ۱۳۸۴ |
Abstract
The Tuzlar deposit is located in some ۵ km. southeast of Pari village , in Zanjan Province. Mineralisation is hosted by Oligo- Miocene volcanic rocks. The area wasn’t studied untill ۱۹۹۸. Preliminary sampling showed gold potential in the area. The area is located in Sanandaj-Sirjan zone (Stocklin, ۱۹۶۸), Khoi-Mahabad zone (Nabavi, ۱۹۷۶). Image processing showed an elongated ring structure, (۱۰ km length in E-W direction and ۶ km width). Three altered zones are defined in the center of ring, which are displaced by NNE-SSW faults. Pyroxene andesite is the most significant rock unit, including Oligo-Miocene brown- violet, grey andesite porphyry lavas. Andesitic aglomerate and lapilli tuffs are outcroped in central and northern parts. A monzodiorite (quartz monzonite) stock, with a limited outcrop is exposed in lower topographic levels. Alteration and gold mineralization are manifested as silicified zones and veins, more extended. In the western sector. Mineralization in porphyry system (?) (Cu ± Au) in central and eastern parts need more study. Silicification, argillisation, phillic alteration, quartz-chalsedony- alunite alteration, advanced argillic and propilitic alterations are defined and mapped in the area. Up to ۱۰ ppm gold has seen detected in silica veins and zones in western part. Geological reserve of silica veins is estimated ۱-۳ MT @ ۲-۳.۵ ppm.
چکیده
کانسار توزلار در فاصله 5 کیلومتری جنوبشرق روستای پری در استان زنجان واقع است. سنگ میزبان کانیسازی در این کانسار، سنگهای الیگو- میوسن بوده و تا قبل از سال 1377 مطالعات اکتشاف معدنی در آن انجام نشده بود. نمونهبرداریهای اولیه در محدوده کانسار نشان داد که این محدوده دارای پتانسیل طلا میباشد. از نظر زمینشناسی ساختمانی محدوده کانسار در زون سنندج- سیرجان (اشتوکلین 1968)، زون خوی- مهاباد (نبوی 1355) قرار گرفته است. در مطالعه دادههای ماهوارهای، ساختمانی حلقوی با کشیدگی شرقی- غربی به طول حدود 10 کیلومتر و عرض حدود 6 کیلومتر در محدوده کانسار مشخص است. در مرکز این ساختمان 3 زون آلتره که دارای امتداد شرقی- غربی است، دیده میشود. این زونها توسط گسلهای شمال شمالشرق- جنوب جنوبغرب قطع و جابجا شدهاند. پیروکسن آندزیت پورفیری مهمترین واحد سنگی است که درمحدوده کانسار رخنمون دارد و شامل گدازههای آندزیت پورفیری خاکستری– قهوه ای تا بنفش با سن الیگومیوسن میباشد. همچنین واحد آگلومرای آندزیتی تا لاپیلی توف درقسمتهای مرکزی و شمالی محدوده کانسار رخنمون دارد. مونزودیوریت (کوارتزمونزونیت) بصورت رخنمونهای کوچکی در مرکز محدوده کانسار (شمال روستای قلعهجوق) بصورت غیرآلتره تا در بعضی قسمتها آلتره در کف درهها رخنمون دارد. گسترش آلتراسیون و کانیسازی در محدوده اکتشافی توزلار در وسعت 6 کیلومترمربع با روند تقریباً شرقی- غربی دیده میشود. وجود کانیسازی طلا و مس در زونهای سیلیسی محرز شده و وجود آلتراسیون و کانیسازی با مشخصات سیستم پورفیری در بخش مرکزی و شرقی بایستی بیشتر مورد توجه قرار گیرد. تعداد 10 رگه و زون سیلیسی در محدوده شناسایی و مطالعه شدهاند. رگههای سیلیسی غالباً ناپیوسته بوده و هر رگه از تعدادی عدسی تشکیل شده که در یک امتداد واقعند. در فاصله بین عدسیها ضخامت سیلیس خیلی کم میشود. زونهای آلتره سیلیسی، آرژیلیک، فیلیک، کوارتز- کلسدون- آلونیت، آرژیلیک پیشرفته و پروپیلیتیک درمحدوده کانسار شناسایی و جداسازی شدهاند. طلا در زونها و رگههای سیلیسی بخش غربی در سطح حداکثرتا 10 گرم در تن میرسد و میتوان انتظار ذخیرهای درحدود یک تا 3 میلیون تن ذخیره با عیار متوسط 5/3-2 گرم درتن طلا را داشت. همچنین انجام اکتشافات نیمه تفصیلی درخصوص اکتشاف در بخشهای مرکزی و شرقی نیز حائز اهمیت میباشد.
موقعیت جغرافیایی
کانسار توزلار در فاصــله 5 کیلومتری جنوبشرق روستای پری و 25 کیــــلومتری غرب شمالغرب شهرستان ماهنشان در استان زنجان واقع است. این کانسار در محــدودهای با طولهای جغرافیایی 47° 25’ الی 47° 31’ شرقی و عرض جغر افیایی
36° 48’ الی 36° 52’ شمالی محصـور است (شکل شماره 1 نشاندهنده موقعــــیت جغرافیایی محدوده کانسار است). ارتفاعمتوسط محدوده کانسار از سطــــح تراز دریا 1800 تا 2000 متر میباشد.
مطالعات انجام شده
در اکتشافات معدنی در مناطق تکاب و ماهنشان غالباً سنگهای قدیمی (پرکامبرین) مورد توجه قرار گرفته و وجود معادن و کانسارهای روی- سرب انگوران، طلای زرشوران، روی- سرب چیچکلو و طلای عربشاه در این سنگها باعث در سایه قرار گرفتن واحدهای سنگی جوانتر شده است. سنگ میزبان کانیسازی در کانسار توزلار، سنگهای الیگو- میوسن بوده و تا قبل از سال 1377 مطالعات اکتشاف معدنی در این کانسار انجام نشده بود. نمونهبرداریهای اولیه در محدوده کانسار نشان داد که این محدوده دارای پتانسیل طلا میباشد. نقشههای زمینشناسی - معدنی مقیاس 000،50:1 و 000،20:1 کانسار تهیه شده و تعدادی نمونه از محدوده برداشته شد. نقشه زمینشناسی- معدنی 1:5000 به وسعت 18 کیلومتر مربع، برمبنای عکسهای هوایی موجود تهیه شد. عملیات اکتشافی انجام شده در این مرحله نشان داد که تمرکز کانیسازی و آلتراسیون مشهود در سه بخش تمرکز یافتهاست. بخش شرقی در جنوب روستای کردی، بخش مرکزی در جنوب روستای توزلار و بخش غربی در شمال روستای قلعهجوق واقعاند. نقشههای توپوگرافی- زمینشناسی به مقیاس 1000:1 در محدوده غربی (شمال روستای قلعهجوق) به وسعت 110 هکتار تهیه شد. ترانشههای اکتشافی در محدوده حفر شده و نمونهبرداری از ترانشهها، رخنمونهای سنگی و رگهها صورت گرفت. تعداد 15 ترانشه در مجموع بطول 950 متر حفر شده و 150 نمونه از آنها گرفته شد. تعداد 70 نمونه سنگی بصورت کانالی و پراکنده از زونهای کانیسازی شده در محدوده و 100 نمونه از خاک در شبکه منظم 200*80 گرفته شد. تمامی نمونهها در آزمایشگاههای OMAC در کشور ایرلند و ALS در استرالیا مورد تجزیه برای طلا و 30 عنصر همراه قرار گرفتند.
زمین شناسی عمومی
از نظر زمینشناسی ساختمانی محدوده کانسار در زون سنندج- سیرجان (اشتوکلین 1968)، زون خوی- مهاباد (نبوی 1355) قرار گرفته است و چون در محل برخورد زونهای ساختمانی البرز- آذربایجان، ایران مرکزی و سنندج- سیرجان قرار دارد لذا میتوان ویژگیهای زونهای یادشده را در اطراف محدوده مشاهده نمود. طور کلی ردیف چینهای سنگهای موجود در محدوده کانسار و اطراف آن به ترتیب از پایین به بالا شامل سنگهای دگرگونی و رسوبی پرکامبرین پسین- کامبرین پیشین، توده های نفوذی گرانودیوریتی و گرانیتی، سنگهای رسوبی و آتشفشانی الیگومیوسن و نهشتههای کواترنر است.
در مطالعه دادههای ماهوارهای، یک ساختمان حلقوی داراری کشیدگی شرقی- غربی به طول حدود 10 کیلومتر و عرض حدود 6 کیلومتر در محدوده کانسار مشخص است. تقریباً در مرکز این ساختمان 3 زون آلتره که در امتداد شرقی- غربی قرار گرفتهاند، دیده میشود. این زونها توسط گسلهای شمال شمالشرق- جنوب جنوبغرب قطع و جابجا شدهاند.
پیروکسن آندزیت پورفیری : مهمترین واحد سنگی که درمحدوده کانسار رخنمون دارد شامل گدازههای آندزیت پورفیری خاکستری – قهوه ای تا بنفش با سن الیگومیوسن می باشد. بافت پورفیریک همراه با فنوکریستهای پلاژیوکلاز و پیروکسن درشت مشخصه بارز این واحد میباشد. این واحد درقسمت شمال روستای قلعه جوق نسبت به دیگر مناطق دارای ضخامت بالاتری میباشد. درقسمتهای کانیسازی شده، رنگ واحد تحت تأثیر محلولهای هیدروترمال وآلتراسیون تغییر نموده است.
آگلومرای آندزیتی تا لاپیلی توف: این واحد درقسمتهای مرکزی و شمالی محدوده کانسار رخنمون داشته و در زیر واحد پیروکسن آندزیت قرار دارد و کنتاکت آنها تدریجی است. شیب عمومی این واحد به سمت شمال – شمال غرب میباشد. قطعات آن عمدتاً گرد شده وگاهاً زاویهدار میباشد. اندازه قطعات در بعضی قسمتها تا بیست سانتیمتر میرسد و عمدتاً ترکیب آندزیتی دارند.
مونزودیوریت (کوارتزمونزونیت): رخنمونهای کوچکی از استوک؟ مونزودیوریتی در مرکز محدوده کانسار (شمال روستای قلعهجوق) در کف درهها رخنمون دارد. این رخنمونها دیگر واحدها رسوبی- ولکانیکی را قطع نمودهاند. رنگ آنها تیره بوده و عمدتاً سالم و غیرآلتره هستند. کانیهای پلاژیوکلاز، پیروکسن و گاهاً کوارتز با بافت دانهای (گرانولر) در این سنگ دیده میشود. پیریت پراکنده دانه در متن سنگ دیده میشود. در محلهایی که این استوکها توسط گسلهها قطع شدهاند آثار آلتراسیون (تغییر رنگ) دیده میشود. این واحد توسط رگههای سیلیسی و زونهای کانیسازی شده، قطع شده است.
دایکهای دیابازی: درقسمتهای مرکزی محدوده (جنوب روستای توزلار) چندین دایک دیابازی به رنگ سبز با امتداد تقریبا شمالغرب – جنوبشرق، دیگر واحدهای سنگی را قطع کردهاند. ضخامت دایکها از 5 تا 15 متر متغیر میباشد.
کانیسازی
گسترش آلتراسیون و کانیسازی در محدوده اکتشافی توزلار در وسعت 6 کیلومترمربع با روند تقریباً شرقی- غربی دیده میشود. این زون بوسیله گسلهای شمال شمالشرقی- جنوب جنوبغربی به 3 بخش تقسیم شده است:
بخش شرقی در جنوب روستای کردی .
بخش مرکزی در جنوب روستای توزلار.
بخش غربی درشمال روستای قلعهجوق.
کانیسازی قابل مشاهده در محدوده مورد مطالعه، متشکل از کانههای مس مشتمل بر کالکوپیریت، کالکوسیت، مالاکیت، آزوریت و کالکانیت بوده که عمدتاً در داخل زونهای سیلیسی و قسمتهای دارای بافت استوکورک دیده میشود. در زون فیلیک نیز میتوان کانیسازی پراکنده سولفوری را بشکل پیریت مشاهده نمود. علاوه بر این موارد در برخی از زونهای سیلیسی کانیسازیهای باریت (تیغهای)، فلوریت، سرب (گالن) و کانههای آرسنیک مشاهده میشود. در زونهای آلونیتی- سیلیسی نیز در میان گانگ سیلیسی، پیریت و کالکوپیریت پراکندهدانه وجود دارد.
وجود کانیسازی طلا در زونهای سیلیسی محرز شدهاست که با توجه به گسترش و تعداد این زونها در محدوده کانسار نیاز به بررسیهای تحتالارضی به صورت حفاری و نمونهبرداری عمقی خواهد بود. وجود آلتراسیون و کانیسازی با مشخصات سیستم پورفیری در بخش مرکزی و شرقی بایستی بیشتر مورد توجه قرار گیرد. مطالعات نیمه تفصیلی انجام شده در محدوده کانسار در بخش غربی تمرکز داشته و به همین علت در اینجا بیشتر به توصیف کانیسازی طلای هیدروترمال در بخش غربی پرداخته میشود. رگههای سیلیسی غالباً ناپیوسته بوده و هر رگه از تعدادی عدسی تشکیل شده که در یک امتداد واقعند. در فاصله بین عدسیها ضخامت سیلیس خیلی کم میشود.در زیر به شرح رگههای سیلیسی مهم بخش غربی میپردازیم (شکل شماره 2 موقعیت جغرافیایی رگهها را نشان میدهد).
رگه شماره 1 : این رگه به طول 150 متر عرض کم میباشد (حداکثر 2 متر). شیب رگه 85 درجه به طرف شمالشرق بوده و سنگ میزبان آن در بخش شمالغربی، پیروکسنآندزیت آلتره نشده و در بخش جنوب شرقی پیروکسنآندزیت آلتره و استوک دیوریتی میباشد.
رگه شماره 2 : این رگه به طول بیش از 520 متر بوده و عرض آن از 5/0 تا 7 متر تغییر میکند. شیب این رگه 85-80 درجه به طرف جنوبغرب است. سنگ میزبان رگه پیروکسنآندزیت و استوک دیوریتی میباشد. حاشیه رگه تا حدود 10 متری آن آلتره میباشد. در چندین نقطه در طول رگه کانیسازی مس (به صورت اکسیدی و کمتر سولفیدی) به وفور مشاهده میشود. ترانشه TR-13 این رگه را قطع کردهاست و نمونه TZ-477 به طول 4 متر دارای 35/1 گرم در تن طلا بوده و میزان نقره 3 گرم در تن میباشد. مقدار مس در نمونه پائین (36 گرم در تن) است. همچنین نمونههای TZ-3 و TZ-211 از این رگه گرفته شدهاند که مقدار طلا در آنها به ترتیب 8/1 و 6/2 گرم در تن میباشد. نمونه شماره TZ-107 از بخش جنوب شرقی رگه گرفتهشده که حاوی میزان مس قابل توجهی میباشد. در این نمونه مقدار مس 2/4 درصد، نقره 5/14 گرم در تن و طلا 1/0 گرم در تن میباشد.
زون شماره 3 : این زون به طول 210 متر است و شیب آن افقی بوده و ضخامت زون کمتر از 10 متر میباشد. سنگ میزبان زون، پیروکسنآندزیت آلتره میباشد.نمونههای GH-11 و TZ-261 , TZ-208 از این زون گرفتهشدند و مقدار طلا در آنها به ترتیب 86/0 ، 9/2 و 2 گرم در تن و مقدار نقره نیز به ترتیب 20، 20 و 5/24 گرم در تن گزارش شدهاست.
رگه شماره 4 : این رگه به طول 250 متر و عرض حداکثر 5 متر میباشد. شیب رگه در بخش جنوبشرقی 70 درجه به سمت جنوبغرب است. ترانشه TR-12 این رگه را قطع کردهاست. دو نمونه به شمارههای TZ-479 و TZ-480 از این رگه گرفتهشدند. طول هریک از نمونهها 2 متر بوده و مقدار طلا در آنها به ترتیب 48/0 و 54/1 گرم در تن است. مقدار نقره نیز در نمونهها پائین میباشد. نمونههای GH-12 و TZ-213 از این رگه گرفتهشدهاند. مقدار طلا در این نمونهها به ترتیب 16/3 و 39/1 گرم در تن و مقدار نقره نیز 2/16 و 2 گرم در تن است.
رگه شماره 5 : این رگه به طول 320 متر و عرض 1 متر تا حدود 6 متر میباشد. شیب رگه 80 درجه به سمت شمال است. این رگه در واقع ادامه رگه شماره 4 میباشد. آثاری از کانیسازی مس و باریت در بخش غربی رگه مشاهده میگردد. سنگ میزبان رگه غالباً پیروکسنآندزیت آلتره بوده و دو رخنمون انتهای غربی رگه در استوک دیوریتی واقع شدهاند. یک نمونه از این رگه گرفتهشده که مقدار طلای آن قابل توجه نمیباشد (24 میلیگرم در تن).
رگه شماره 6 : طول این رگه 230 بوده و عرض آن در تمام طول رخنمونها تقریباً یکسان و حدود 2 تا 3 متر می باشد. ترانشههای TR-7 و TR-14 این رگه را قطع کردهاند و نمونههای گرفتهشده از آنها نتایج جالبی نداشتهاند. آثار کانیسازی مس به صورت پراکنده در تمام طول رگه دیدهمیشود. سنگ میزبان رگه در تمام طول آن پیروکسنآندزیت آلتره میباشد.
رگه شماره 7 : طول این رگه 550 متربوده شیب آن حدود 80-70 درجه رو به شمال است. آثار کانیسازی مس و پیریت به صورت پراکنده در بخش شرقی و فلورین و کلسیت در بخش غربی رگه دیدهمیشود. سنگ میزبان این رگه به طور کلی پیروکسنآندزیت آلتره میباشد ولی در بخش شرقی تعدادی از عدسیها در واحد استوک دیوریتی واقع شدهاند. ترانشه TR-7 این رگه سیلیسی را قطع کردهاست ولی نمونه گرفتهشده از رگه در ترانشه نتیجه جالب توجهی را نداشتهاست. دو نمونه به شمارههای TZ-4 و TZ-240 از این رگه گرفته شدهاست که به ترتیب حاوی 2/1 و 55/0 گرم در تن طلا و 7/1 و 29 گرم در تن نقره میباشد. ضمن آنکه در نمونه TZ-240 مقدار مس 71/0 درصد میباشد.
رگه شماره 8 : این رگه که طولانیترین رگه سیلیس در محدوده بوده و دارای 800 متر طول و حدود 10 متر عرض میباشد. شیب این رگه در بخش غربی، حدود 60 و در بخش مرکزی و شرقی حدود 85 درجه به سمت شمال میباشد. سنگ میزبان کانیسازی پیروکسن آندزیت میباشد که در بخش مرکزی و شرقی تماماً آلتره بوده ولی در بخش غربی تنها حاشیههای رگه به عرض چندمتر آلتره میباشد. در بخش شرقی کانیسازی باریت و منگنز همراه با پیریت پراکنده وجود دارد. و به سمت غرب و در محل ترانشه TR-9 کانیسازی پیریت، باریت، فلورین، مس، سرب و آرسنیک دیده میشود.
در ترانشه TR-10 نمونه شماره TZ-404 به طول 5/3 متر حاوی 78/2 گرم درتن طلا و 76 گرم در تن نقره میباشد. در ترانشه TR-9، نمونههای شماره TZ-406، TZ-407 و TZ-408 در مجموع به طول 10 متر و به ترتیب حاوی 58/0، 55/2 و 9/2 گرم در تن طلا و 6/6، 3/14 و 5/18 گرم در تن نقره میباشند. نمونههای شماره TZ-454 و TZ-455 به ترتیب به طول 12 و 4 متر از ترانشه TR-18 گرفتهشدند. این نمونهها به ترتیب حاوی 25/1 و 8/8 گرم در تن طلا و 7/5 و 6/31 گرم در تن نقره میباشند. نمونه شماره TZ-413 از ترانشه TR-8 به طول 5/8 متر گرفته شده و حاوی 75/0 گرم در تن طلا و 2 گرم در تن نقره میباشد. نمونه شماره TZ-426 در ترانشه TR-7 از این رگه به طول 6 متر گرفتهشد که حاوی 76/0 گرم درتن طلا و 8/0 گرم درتن نقره میباشد. لازم به ذکر است که مقدار مس در نمونههای توصیف شده فوق بسیار پائین بوده و حداکثر به 600 گرم در تن میرسد. نمونههای شماره TZ-230 و TZ-264 از بخش غربی این رگه گرفتهشده و به ترتیب حاوی 5/8 و 5/10 گرم درتن طلا، 66و 42 گرم در تن نقره و 83/0 و 14/0 درصد مس میباشند.
رگه شماره 9: این رگه به طول 250 متر بوده و شیب آن حدود 80 تا 85 درجه به سمت شمال میباشد. در بخش شرقی رگه آثار کانیسازی باریت بهچشم میخورد.سنگ میزبان رگه پیروکسن آندزیت آلتره میباشد. ترانشه TR-7 این رگه را قطع کرده و نمونههای گرفتهشده از رگه، نتایج جالب نداشتهاست.
رگه شماره 10: طول این رگه 110 متر بوده و شیبی حدود 80 درجه به سمت غرب دارد. سنگ میزبان رگه پیروکسن آندزیت آلتره میباشد.
انواع آلتراسیون که درمحدوده کانسار شناسایی و جداسازی شدهاند در زیرشرح داده میشوند:
آلتراسیون سیلیسی: آلتراسیون سیلیسی بشکل رگه (گاه به ضخامت 10 متر)، رگچه (با بافت استوکورک) و پراکنده در متن سنگ دیده میشود. این آلتراسیون ازسیلیس میکروکریستالین با بافت حفرهای به رنگ خاکستری تا قهوهای تشکیل شده است و درمتن آن ذرات پراکنده پیریت به وفور دیده میشود. آلتراسیون سیلیسی بیشتر در حاشیه و بخشهایی که در ارتفاع بلندتری قرار دارند، دیده میشود. در ارتفاعات کمتر بصورت رگچه و پراکنده در متن و در ارتفاعات بالاتر بصورت رگه تظاهر دارد. ازمشخصههای آلتراسیون سیلیسی تبدیل آن به آلتراسیون آرژیلیک اطراف و به سمت عمق میباشد.درواقع این رخنمونها نقش کلاهک سیلیسی اصلی وآلترسیون عمقی را بازی میکنند.
آلتراسیون آرژیلیک: این آلتراسیون با پاراژنز کانی شناسی کوارتز+ پیریت+ کائولینیت بطور وسیعی در محدوده کانسار مشاهده میشود. آلتراسیون آرژیلیک بطور گستردهای در بخشهای زیرین آلتراسیون سیلیسی و در وسعت کمتری در سطح و در حاشیه رگههای سیلیسی دیده میشود. وجود پیریت و بوی سولفور ازمشخصه های این زون است. در بعضی قسمتها بدلیل وجود پیریت واکسیداسیون آن دراطراف مناطق آبدار وچشمه ها، رنگ آب به قهوه ای تغییر نموده است.
آلتراسیون فیلیک: این آلتراسیون در پستترین نقطه از نظر توپوگرافی و در مسیر رودخانه قلعهجوق (حدود 5/1 کیلومتری شمال روستای قلعهجوق) دیده میشود. کانیهای مشخصه آن عبارتند از:کوارتز، سریسیت و پیریت و عمدتاً در مشاهدات صحرایی در نزدیکی کنتاکت با تودههای نفوذی مونزودیوریتی دیده میشود. میزان پیریت تا 15-10 درصد نیز میرسد.
آلتراسیون کوارتز- کلسدون- آلونیت: این آلتراسیون در حاشیه غربی محدوده کانسار (شمالغرب روستای قلعهجوق) در جایی که از نظر توپوگرافی در ارتفاع بالاتری قرار دارد، مشاهده میشود.
آلتراسیون آرژیلیک پیشرفته: این آلتراسیون با پاراژنز کانیشناسی کائولینیت + پیریت +کوارتز ± آلونیت ± پیروفیلیت در شرق محدوده کانسار (جنوب روستای کردی) رخنمون دارد. کلیه پیریت موجود در سنگ اکسیده شده وتنها شکل اولیه خود را حفظ کردهاندو ژاروسیت در غالب پیریت دیده میشود. ظاهرسنگ کاملا سفید بادانه های قهوه ای است. درقسمتهای بالا برمیزان سیلیس و آلونیت اضافه وکلاهک سیلیسی دیده می شود. دربعضی از قسمتها این بخش قلوههای گوسان نیز دیده می شود.
آلتراسیون پروپیلیتیک: این آلتراسیون با پاراژنزکانی شناسی اپیدوت +کلریت عمدتا دراطراف زونهای آلتره آرژیلیک دیده میشود و درفواصل دورترضعیف میشود. کانی اپیدوت عمدتاً در میان شکافها و درزههای سنگ دیده میشود.
نتیجهگیری
رگهها و زونهای سیلیسی بخش غربی کانسار دارای پتانسیل طلا بوده و ذخیرهای در حدود 3-1 میلیون تن ماده معدنی با عیار 5/3-2 گرم در تن را میتوان انتظار داشت.
انجام اکتشافات نیمه تفصیلی در بخشهای مرکزی و شرقی محدوده کانسار حائز اهمیت بوده ودر کشف سیستم کانیسازی پورفیری در این بخشها کمک مینماید.
وجود نقره بالا (200تا800گرم در تن) در زونهای سیلیسی بخش مرکزی اکتشاف این عنصر را در این بخش توجیه میکند، بخصوص که نقره در نمونههای گرفته شده همراه سرب نبوده و مقدار آن در بعضی از نمونهها بیشتر از مقدار سرب نیز میباشد.
اکتشافات انجام شده در این کانساز توسط بخش خصوصی و با همکاری وزارت صنایع و معادن (اعطاء وام اکتشافی) صورت گرفتهاست. افزایش میزان وام وانجام عملیات اکتشاف تحتالارضی میتواند نقش بسزایی در روشن شدن مسائل اکتشافی کانسار داشتهباشد.