تفسیر علل وجود آنکلاو و زینولیت در توده گرانیتوئیدی جنوب توده ساب ولکانیک کوهمیش
دسته | پترولوژی |
---|---|
گروه | سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور |
مکان برگزاری | بیست و دومین گردهمائی علوم زمین |
نویسنده | راشین گوهرشاهی دکتر صدرالدین امینی دکترعبدالله سعید |
تاريخ برگزاری | ۰۸ آذر ۱۳۸۴ |
متن اصلی:
توده گرانیتوئیدی مورد مطالعه با ترکیب عمده گرانودیوریت و تونالیت مجاور توده ساب ولکانیک کوه میش با ترکیب عمده میکرودیوریت قرار دارد. آنکلاهای موجود در داخل گرانیتوئید مورد مطالعه تماماً آذرین و در عین حال متنوع میباشد. فراوانترین آنکلاو در این گرانیتوئیدها را انواع بازیک تشکیل میدهند. آنکلاوهای بسیار بزرگی نیز در ابعاد صدها سانتیمتر مربع، با حواشی نامنظم به صورت لکههای مافیکتر در قسمتهایی از توده به چشم میخورد. همچنین لکههای (Paths) غنی از فلدسپات به رنگ صورتی و تقریباً در مرکز توده دیده میشود. آنکلاوهای میکرودیوریتی، زینولیتهایی هستند که در معنی خاص خود به عنوان تکههایی از سنگ میزبان در داخل گرانیتوئید شناخته میشوند. اما آنکلاوهای با ترکیب بازیکتر بزرگ مقیاس در ابعاد چندین متر که دارای میزان کانیهای مافیک بیشتر میباشند احتمالاً به همراه لکههای پتاسیم فلدسپات، قسمتهای مختلف یک ماگمای تفریق یافته را نشان میدهند. وجود این آنکلاوها را میتوان دلیل بر تفریق ماگماتیک ماگمای نشأت گرفته از گوشته دانسته و انتروژیونهای بسیار بزرگ در داخل گرانیتوئید مذکور در نظر گرفت. در این صورت با استمداد از مدلهای رامبرگ، این انتروزیونها را میتوان بخشهایی از مواد سنگین وزن ماگمای در حال تفریق بر اثر تبلور بخشی از آن دانست که توسط مایع باقیمانده سبک وزن به بالا کشیده شده است
توده گرانیتوئیدی مورد مطالعه با ترکیب عمده گرانودیوریت و تونالیت مجاور توده ساب ولکانیک کوه میش با ترکیب عمده میکرودیوریت قرار دارد. آنکلاهای موجود در داخل گرانیتوئید مورد مطالعه تماماً آذرین و در عین حال متنوع میباشد. فراوانترین آنکلاو در این گرانیتوئیدها را انواع بازیک تشکیل میدهند. آنکلاوهای بسیار بزرگی نیز در ابعاد صدها سانتیمتر مربع، با حواشی نامنظم به صورت لکههای مافیکتر در قسمتهایی از توده به چشم میخورد. همچنین لکههای (Paths) غنی از فلدسپات به رنگ صورتی و تقریباً در مرکز توده دیده میشود. آنکلاوهای میکرودیوریتی، زینولیتهایی هستند که در معنی خاص خود به عنوان تکههایی از سنگ میزبان در داخل گرانیتوئید شناخته میشوند. اما آنکلاوهای با ترکیب بازیکتر بزرگ مقیاس در ابعاد چندین متر که دارای میزان کانیهای مافیک بیشتر میباشند احتمالاً به همراه لکههای پتاسیم فلدسپات، قسمتهای مختلف یک ماگمای تفریق یافته را نشان میدهند. وجود این آنکلاوها را میتوان دلیل بر تفریق ماگماتیک ماگمای نشأت گرفته از گوشته دانسته و انتروژیونهای بسیار بزرگ در داخل گرانیتوئید مذکور در نظر گرفت. در این صورت با استمداد از مدلهای رامبرگ، این انتروزیونها را میتوان بخشهایی از مواد سنگین وزن ماگمای در حال تفریق بر اثر تبلور بخشی از آن دانست که توسط مایع باقیمانده سبک وزن به بالا کشیده شده است