بررسی ویژگی‌های مهندسی کنگومرای هزار دره در محل نیروگاه زیرزمینی لوارک
| دسته | زمین شناسی مهندسی |
|---|---|
| گروه | سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور |
| مکان برگزاری | بیست و دومین گردهمائی علوم زمین |
| نویسنده | محمدبشیر گنبدی، علی ارومیه‌ای |
| تاريخ برگزاری | ۲۲ آذر ۱۳۸۴ |
متن اصلی:
نیروگاه لوارک واقع در 4 کیلومتری شمال شرق سد لتیان (شمال شرق تهران) بخشی از طرح بزرگ لار می‌باشد از ویژگی‌های مهم زمین ساختی در محل پهنه گسلش گسلهای لواسان و کلان می‌باشد این کنگلومرا دارای سن‌پلیوپلئیستوسن می‌باشد. بررسی‌های توپوگرافی نشان می‌دهد که امتداد غالب در منطقه E-W می‌باشد، لذا می‌توان استنباط کرد که مقدار تنش‌های اولیه در جهت N-S بیشتر از جهت E-W می‌باشند. مقدار تنش عمودی در عمق احداث نیروگاه 6/4 مگاپاسکال محاسبه شده است.
آزمایشات دانه‌بندی نشان داد که اغلب ذرات کنگلومرا در حد شن و ماسه و بزرگتر هستند. ترکیب اصلی بخش ریزدانه کوارتز همراه با مقادیر کمی فلدسپات بوده و مواد رسی آن ترکیبی از حدود 30 درصد ایلیت، 10 درصد کائولینیت/کلریت و 60 درصد بقیه سایر کانیهای رسی می‌باشد. اکثر قریب به اتفاق نمونه‌ها در گروههای GC و SC قرار دارند. میانگین مقاومت تراکمی تک محوری این کنگومرا 4 مگاپاسکال محاسبه گردیده است و میانگین نسبت مدولی 140 به دست آمده است. لذا در طبقه‌بندی دیر و میلر این سنگ در گروه EL قرار می‌گیرد. میانگین مقدار مقاومت چسبندگی (C) به دست آمده از آزمایشات سه محوری kg/cm24 و میانگین مقدار زاویه اصطکاک داخلی 29 درجه به دست آمده است. میانگین مدول به دست آمده از مغزه‌ها (Gpa83/1) معرف تغییر شکل پذیری بالای این سنگ است. نتایج آزمایشات برش مستقیم قالب بزرگ نشان داد که میانگین مقدار چسبندگی 212 کیلو پاسکال و میانگین زاویه اصطکاک داخلی ْ18 می‌باشد
نیروگاه لوارک واقع در 4 کیلومتری شمال شرق سد لتیان (شمال شرق تهران) بخشی از طرح بزرگ لار می‌باشد از ویژگی‌های مهم زمین ساختی در محل پهنه گسلش گسلهای لواسان و کلان می‌باشد این کنگلومرا دارای سن‌پلیوپلئیستوسن می‌باشد. بررسی‌های توپوگرافی نشان می‌دهد که امتداد غالب در منطقه E-W می‌باشد، لذا می‌توان استنباط کرد که مقدار تنش‌های اولیه در جهت N-S بیشتر از جهت E-W می‌باشند. مقدار تنش عمودی در عمق احداث نیروگاه 6/4 مگاپاسکال محاسبه شده است.
آزمایشات دانه‌بندی نشان داد که اغلب ذرات کنگلومرا در حد شن و ماسه و بزرگتر هستند. ترکیب اصلی بخش ریزدانه کوارتز همراه با مقادیر کمی فلدسپات بوده و مواد رسی آن ترکیبی از حدود 30 درصد ایلیت، 10 درصد کائولینیت/کلریت و 60 درصد بقیه سایر کانیهای رسی می‌باشد. اکثر قریب به اتفاق نمونه‌ها در گروههای GC و SC قرار دارند. میانگین مقاومت تراکمی تک محوری این کنگومرا 4 مگاپاسکال محاسبه گردیده است و میانگین نسبت مدولی 140 به دست آمده است. لذا در طبقه‌بندی دیر و میلر این سنگ در گروه EL قرار می‌گیرد. میانگین مقدار مقاومت چسبندگی (C) به دست آمده از آزمایشات سه محوری kg/cm24 و میانگین مقدار زاویه اصطکاک داخلی 29 درجه به دست آمده است. میانگین مدول به دست آمده از مغزه‌ها (Gpa83/1) معرف تغییر شکل پذیری بالای این سنگ است. نتایج آزمایشات برش مستقیم قالب بزرگ نشان داد که میانگین مقدار چسبندگی 212 کیلو پاسکال و میانگین زاویه اصطکاک داخلی ْ18 می‌باشد