بررسی ویژگیهای ژئوتکنیکی آهکهای منطقه همدان به منظور جایگزینی با منابع شن و ماسه رودخانهای
| دسته | زمین شناسی مهندسی |
|---|---|
| گروه | سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور |
| مکان برگزاری | بیست و چهارمین گردهمایی علوم زمین |
| نویسنده | سید داود محمدی -غلامرضا خانلری -ابراهیم شریفی تشنیزی -لیلا احمدی |
| تاريخ برگزاری | ۱۴ اسفند ۱۳۸۴ |
چکیده
شن و ماسه یا به عبارت دیگر مصالح سنگدانهاى پرمصرفترین و در عین حال ارزانترین مصالح ساختمانى هستند. امروزه آبرفتهاى رودخانهاى اصلىترین منابع تامین شن و ماسه هستند، اما کمبود منابع رودخانهاى مناسب و خطرات زیست محیطى که استخراج این گونه منابع را به همراه دارد، نظرها را بسوى تولید مصالح سنگدانهاى از سنگ کوهى معطوف داشته است. در این مقاله نتیجه تحقیقات صورت گرفته براى بررسى ویژگیهاى ژئوتکنیکى ۵ منطقه مختلف آهکى در استان همدان به منظور جایگزینى آنها با منابع شن و ماسه رودخانهاى آورده شده است و سپس با استفاده از دادههاى ژئوتکنیکى به نوع جایگزینى آنها اشاره شده است.
کلمات کلیدى: ویژگیهاى ژئوتکنیکى، منابع شن وماسه رودخانهاى، مصالح آهکى، همدان
A study of geotechnical characteristics of <?xml:namespace prefix = st۱ ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />Hamadan۱:City>۱:place> province limestones in order to replacing river aggregates
Abstract
Aggregates are the most common and the cheapest materials for construction purpose. Now a day, alluvial are the main resources for providing construction aggregates. However, the shortage of alluvial and also environmental consequences of alluvial excavating, has drown the attentions to producing aggregates from rock resources.
In this paper, geotechnical characteristics of limestones in Hamadan۱:place>۱:City> province are evaluated in order to replacing them as a new source for producing aggregates.
Key words: Geotechnical properties, River aggregates, Limestone aggregate, Hamadan۱:City>۱:place>
1- مقدمه
تشکیل منابع سنگدانهای به تاریخچه زمین شناسی هر منطقه بستگی دارد. بطور کلی منابع مختلف مصالح سنگدانهای را میتوان شامل آبرفتهای رودخانهای، رسوبات واریزهای، رسوبات بادی، رسوبات یخچالی، رسوبات ساحلی، رسوبات فلات قاره، رسوبات بهم پیوسته، باطلههای معدنی و منابع سنگ کوهی دانست.
در ایران با توجه به شرایط زمین شناسی، سهولت بهرهبرداری، هزینههای اندک، عدم وجود نظارت جدی بر رعایت استانداردهای مصرف و حساسیت بسیار پایین نسبت به مسائل زیست محیطی، عموما" از آبرفتهای رودخانهای به عنوان مصالح سنگدانهای استفاده میشود. این در حالی است که اینگونه منابع عموما" در مسیر رودخانه و مسیلها قرار داشته و برداشت از آنها مشکلات زیست محیطی را در بلند مدت به همراه خواهد داشت. در ضمن به لحاظ فنی، مصالح سنگ کوهی نسبت به مصالح طبیعی مزایای خاصی دارند. به عنوان مثال، مصالح سنگکوهی گوشه داربوده و لذا کاربری بهتری در تهیه آسفالت و روسازی راه دارند. این مصالح درصد شکستگی بالایی دارند، درگیری دانهها با هم بیشتر بوده و در نتیجه زاویه اصطکاک داخلی و مقاومت برشی آنها افزایش مییابد. این سنگدانهای از نظر جنس یکنواخت و همگن هستند و لذا در شرایط مختلف فیزیکی، شیمیایی و بارگذاری، واکنش یکنواختتری نشان میدهند. همچنین ناخالصیهای رس و لای، گچ و نمک، مواد آلی، زبالههای انسانی و دیگر مواد زیانآور نیز در آنها حداقل است. تنها ایراد احتمالی این مواد، گرانی محصول برای بازار مصرف میباشد.
در این پژوهش به منظور یافتن راهکار عملی برای رواج استفاده از سنگدانههای کوهی، ویژگیهای ژئوتکنیکی آهکهای منطقه همدان مورد مطالعه قرار گرفته است. از مزایای این واحدها گسترش وسیع آنها در مجاورت مناطق پرمصرف این استان میباشد. البته از معایب بارز اینگونه مصالح نیز هزینه بالای استخراج و
دانهبندی آنها است.
2- موقعیت جغرافیایی و زمین شناسی مناطق مورد مطالعه
جهت انجام این پژوهش، از 5 محدوده در استان همدان نمونهبرداری صورت گرفته است که مشخصات جغرافیای و زمینشناسی آنها در جدول1 ارائه گردیده است. بطورکلی جنس سنگهای مناطق مورد مطالعه از نوع سنگ آهکی میباشند.
3- ارزیابیهای ژئوتکنیکی
از آنجا که مصرف عمده سنگدانهها در ساختمانسازی و پروژههای عمرانی است، لذا مصالح مورد نظر باید واجد ویژگیهایی زیر باشند:
a) دانهها باید مقاوم، سخت و بدون ترکخوردگی، هوازدگی و عاری از پوشش سطحی مضر باشند.
b) دانهها باید در مقابل سایش یا ضربه مقاوم باشند.
c) مصالح باید عاری از مواد مضر بوده و حتیالامکان از نظر شیمیایی غیرفعال باشند.
برای بررسی موارد فوق مطالعات زیر بر روی نمونهها صورت گرفت:
1. آزمایش وزن مخصوص: وزن مخصوص پایین اغلب نمایانگر مصالح متخلخل، ضعیف و جاذب رطوبت است.
2. آزمایش جذب آب: مصالح دارای جذب آب بالا، بطور مداوم در فصول مختلف سال تر و خشک شده و انبساط پی در پی آنها در اثر این فرآیند باعث متلاشی شدن آنها میشود.
3. آزمایش تخلخل: با کاهش تخلخل، جذب آب سنگ کاهش یافته و در نتیجه کیفیت آن بالا میرود.
4. آزمایش مقاومت فشاری خشک و اشباع: مقاومت فشاری نشان دهنده ظرفیت باربری مصالح است که با افزایش مقاومت فشاری ظرفیت باربری مصالح نیز افزایش مییابد. همچنین اختلاف کم بین مقاومت فشاری خشک و اشباع نشاندهنده این است که آب تاثیر چندانی بر پارامترهای مقاومتی سنگ ندارد.
5. آزمایش تعیین درصد افت وزنی در مقابل سایش: درصد افت وزنی در مقابل سایش از مهمترین
ویژگیهایی است که در استفاده از مصالح سنگدانهای در راهسازی، تولید بالاست و تولید آسفالت مطرح میگردد.
6. آزمایش تعیین درصد افت وزنی در مقابل سولفاتهای سدیم و منیزیم: واکنشهای شیمیایی باعث پوکی و خرد شدن سنگ میگردند. لذا افت وزنی کم در واکنش با سولفاتها نشان دهنده مقاومت آنها در برابر عوامل شیمیایی است.
7. آزمایش دوام وارفتگی: وجود آب میتواند پارامترهای مقاومتی سنگ را تغییر دهد. بنابراین طی این آزمایش تاثیرپذیری مصالح در آب مورد بررسی قرار میگیرد.
لازم به ذکر است که برای تمامی پارامترهای مذکور حد مجازی توسط آئین نامههای خاص تعیین شده است. در مطالعات صورت گرفته این مقادیر، بسته به کاربرد مصالح، با مقادیر بدست آمده از آزمایشها مقایسه شده و بدین ترتیب کیفیت سنگ ارزیابی شده است.
4- تعبیر و تفسیر نتایج آزمایشها
برای ارزیابی وتفسیر داده های بدست آمده از مطالعات آزمایشگاهی بر روی نمونههای اخذ شده از مناطق مختلف همدان، ابتدا لازم است این نتایج با دادههای جدول استاندارد ASTM و AASHTO مقایسه گردیده
( جدول2) و سپس ارزیابی و تفسیر گردد.
نتایج آزمایشات انجام شده بر روی نمونههای مختلف اخذ شده از محدوده مورد مطالعه در جدول 3 ارائه شده است. در این راستا لازم است با استفاده داده های استاندارد، به ارزیابی ویژگیهای ژئوتکنیکی سنگهای مناطق مورد مطالعه پرداخته شود، که بشرح زیر میباشد:
1. منطقه نهاوند (S1):
الف- افزایش وزن مخصوص معمولا" افزایش کیفیت سنگ را بهمراه دارد. اما نمی توان از آن به عنوان شاخصی برای رد یا قبول کیفیت سنگها استفاده کرد. در آزمایشهای انجام شده وزن مخصوص خشک نمونههای آهکی نهاوند (S1) به طور میانگین برابر با gr/cm3 643/2 و وزن مخصوص اشباع این نمونهها به طور متوسط برابر با gr/cm3 651/2 میباشد. لذا وزن مخصوص بالای این مصالح نشان دهنده استحکام بالای ذرات و تخلخل پایین آنها است. بنابراین وزن مخصوص نمونههای این منطقه برای مصرف در بتن یا بتن مسلح کاملا" مورد تایید میباشد و همچنین میتوان این مصالح را نیز به عنوان مصالح بالاست راهآهن و آسفالت مناسب دانست.
ب- درصد جذب نمونههای این منطقه پایین است که به طور متوسط برابر با 28/0 می باشد. بنابراین از آنها می توان در مصارف مختلف استفاده کرد.
ج- درصد تخلخل نمونههای این منطقه به طور متوسط برابر با 74/0 میباشد. بنابراین میتوان بیان کرد که با کاهش تخلخل جذب آب نیز کاهش مییابد و میتوان گفت که دیگر خصوصیات ژئوتکنیکی مصالح نیز می تواند بالا باشد. بنابراین، این مصالح دارای کیفیت مناسبی بوده و برای مصارف مختلف میتواند استفاده گردد.
د- نتایج آزمایش مقاومت فشاری خشک و اشباع نشان داد که مقاومت فشاری خشک نمونههای این منطقه به طور متوسط برابر با Kg/cm2 1/1488 و مقاومت فشاری اشباع نمونههای این منطقه به طور متوسط برابر با Kg/cm2 9/1264 میباشد. اختلاف ناچیز مقاومت خشک و اشباع این نمونهها نشان میدهد که آب تاثیر چندانی بر روی پارامترهای مقاومتی نداشته است. همچنین بالا بودن مقاومت خشک و اشباع این نمونهها، نشان دهنده ظرفیت باربری مناسب آنها میباشد. لذا طبق استاندارد این سنگها جهت کاربرد به عنوان مصالح سنگدانهای مشکلی نخواهند داشت و میتوان آنها را برای مصارف مختلف استفاده نمود.
ه- آزمایش تعیین درصد افت وزنی در مقابل سایش به شیوه لوسآنجلس انجام شد. نتایج آزمایشها نشان داد که افت وزنی نمونههای این منطقه در اثر 500 دور چرخش دستگاه برابر با 2/8 % و افت وزنی نمونهها در اثر 1000 دور چرخش دستگاه برابر با 2/30 % بوده است. بنابراین با توجه به استانداردهای موجود که افت وزنی را در 500 دور در نظر میگیرند می توان بیان کرد که این نمونهها را میتوان در تمامی موارد مصرف اعم از زیرسازی راه، اساس راه، آسفالت، بتن و بتن مسلح مورد استفاده قرار داد. حتی اگر برای ضریب اطمینان بیشتر افت وزنی را در 1000 دور در نظر بگیریم باز میتوان بیان کرد که این مصالح از نظر کیفتی در رده مناسبی هستند بنابرابن میتوان در تمامی موارد مذکورمورد استفاده قرار داد.
و- آزمایش درصد افت وزنی در مقابل سولفات سدیم و منیزیم نیز بر روی نمونههای این منطقه انجام گردید که نتایج افت وزنی این نمونهها در مقابل سولفات سدیم برابر 25/0 و افت وزنی در مقابل سولفات منیزیم برابر 2/0 میباشد. لذا این نمونهها از نظر واکنشدهی در برابر عوامل شیمیایی مشکل ندارد و استفاده از آنها برای ساخت بتن مسلح، ملات، آسفالت و غیره تایید میگردد.
ح- شاخص دوام وارفتگی سنگهای این منطقه طی آزمایشات انجام شده براساس استاندارد، طی دو سیکل برابر با 32/99 % میباشد که برای ضریب اطمینان بیشتر در 15 سیکل انجام گردید که شاخص دوام وارفتگی بعد از 15 سیکل در این نمونهها برابر با 49/97% می باشد. این نتایج مجددا" نشان میدهد که آب تاثیری بر پارامترهای مقاومتی این نمونهها نخواهد داشت. بنابراین می توان از این نمونهها در مصارف مختلف استفاده کرد.
2. منطقه ملایر (S2):
الف- در آزمایشهای انجام شده وزن مخصوص خشک نمونههای آهکی ملایر (S2) به طور میانگین برابر با gr/cm3 602/2 و وزن مخصوص اشباع این نمونهها به طور متوسط برابر با gr/cm3 609/2 میباشد. لذا وزن مخصوص بالای این مصالح نشان دهنده استحکام بالای ذرات و تخلخل پایین آنها است. بنابراین وزن مخصوص نمونههای این منطقه برای مصرف در بتن یا بتن مسلح کاملا" مورد تایید میباشد و لذا استفاده کرد از این نمونه ها به عنوان مصالح بالاست راهآهن و آسفالت باید با ضریب اطمینان بالاتری مد نظر قرار گیرد.
ب- درصد جذب نمونههای این منطقه پایین است که به طور متوسط برابر با 28/0 می باشد. بنابراین از آنها میتوان در مصارف مختلف استفاده کرد.
ج- درصد تخلخل نمونههای این منطقه به طور متوسط برابر با 75/0 میباشد. بنابراین میتوان بیان کرد که با کاهش تخلخل جذب آب نیز کاهش مییابد و میتوان گفت که دیگر خصوصیات ژئوتکنیکی مصالح نیز می تواند بالا باشد. بنابراین این مصالح دارای کیفیت مناسبی برای مصارف مختلف می باشد.
د- نتایج آزمایش مقاومت فشاری خشک و اشباع نشان داد که مقاومت فشاری خشک نمونههای این منطقه به طور متوسط برابر با Kg/cm2 7/1009 و مقاومت فشاری اشباع نمونههای این منطقه به طور متوسط برابر با Kg/cm2 1/828 میباشد. اختلاف ناچیز مقاومت خشک و اشباع این نمونهها نشان میدهد که آب تاثیر چندانی بر روی پارامترهای مقاومتی نداشته است. همچنین به علت بالا بودن مقاومت خشک و اشباع این نمونهها، نشان دهنده ظرفیت باربری مناسب آنها میباشد. لذا طبق استانداردهای این مصالح برای کاربرد مصالح سنگدانهای مشکلی نخواهند داشت و میتوان آنها را برای مصالح بتن و بتن مسلح به راحتی استفاده نمود ولی این مصالح به عنوان مصالح بالاست راهآهن و آسفالت باید با تعیین ضریب اطمینان مورد استفاده قرار گیرد.
ه- نتایج آزمایش لسآنجلس نشان داد که افت وزنی نمونههای این منطقه در اثر 500 دور چرخش دستگاه برابر با 7/5 % و افت وزنی نمونهها در اثر 1000 دور چرخش دستگاه برابر با 6/23 % بوده است. بنابراین با توجه به استانداردهای موجود که افت وزنی را در 500 دور در نظر میگیرند می توان بیان کرد که این نمونهها را میتوان در تمامی موارد مصرف زیرسازی راه، اساس راه، آسفالت، بتن و بتن مسلح مورد استفاده قرار داد. حتی اگر برای ضریب اطمینان بیشتر افت وزنی را در 1000 دور در نظر بگیریم باز میتوان بیان کرد که این مصالح از نظر کیفتی در رده مناسبی هستند بنابراین میتوان از آنها در تمامی مصارف مذکور استفاده نمود.
و- آزمایش درصد افت وزنی در مقابل سولفات سدیم و منیزیم نیز بر روی نمونههای این منطقه انجام گردید که نتایج افت وزنی این نمونهها در مقایل سولفات سدیم برابر 2/1 و افت وزنی در مقابل سولفات منیزیم برابر 01/1 میباشد. لذا این نمونهها از نظر واکنشدهی در برابر عوامل شیمیایی مشکل ندارد و استفاده از آنها برای ساخت بتن مسلح، ملات، آسفالت و غیره تایید میگردد.
ح- شاخص دوام وارفتگی این نمونه سنگ طی دو سیکل برابر با 31/99 % میباشد و شاخص دوام وارفتگی بعد از 15 سیکل در این نمونهها برابر با 66/97 می باشد. این نتایج مجددا" نشان میدهد که آب تاثیری بر پارامترهای مقاومتی این نمونهها نخواهد داشت. بنابراین می توان از این نمونهها در مصارف مختلف استفاده کرد.
3. منطقه همهکسی (S3):
الف- در آزمایشهای انجام شده وزن مخصوص خشک نمونههای همهکسی (S3) به طور میانگین برابر با gr/cm3 872/1 و وزن مخصوص اشباع این نمونهها به طور متوسط برابر با gr/cm3 086/2 میباشد. لذا وزن مخصوص پایین این مصالح نشان دهنده استحکام پایین ذرات و تخلخل بالای آنها است. بنابراین وزن مخصوص نمونههای این منطقه برای مصارف بتن و بتن مسلح، آسفالت و بالاست راهآهن مناسب نمی باشد.
ب- درصد جذب نمونههای این منطقه بالا است که به طور متوسط برابر با 48/11 می باشد. بنابراین از آنها نمیتوان در مصارف مختلف استفاده کرد.
ج- درصد تخلخل نمونههای این منطقه به طور متوسط برابر با 88/21 میباشد. بنابراین بالا بودن تخلخل این نمونه سنگها نشان دهنده کیفیت پایین آنها می باشد بنابراین از این نمونه سنگها نمی توان در مصارف مختلف استفاده کرد.
د- نتایج آزمایش مقاومت فشاری خشک و اشباع نشان داد که مقاومت فشاری خشک نمونههای این منطقه به طور متوسط برابر با Kg/cm2 6/234 و مقاومت فشاری اشباع نمونههای این منطقه به طور متوسط برابر با Kg/cm2 8/112 میباشد. همچنین به علت پایین بودن مقاومت خشک و اشباع این مصالح را نمی توان مورد استفاده قرار داد.
ه- نتایج آزمایش لسآنجلس نشان داد که افت وزنی نمونههای این منطقه در اثر 500 دور چرخش دستگاه برابر با 3/28 % و افت وزنی نمونهها در اثر 1000 دور چرخش دستگاه برابر با 7/72 % بوده است. با توجه به نتایج این آزمایش، پایین بودن کیفیت این مصالح روشن می گردد. بنابراین از این مصالح نمیتوان در موارد مذکور استفاده نمود.
و- آزمایش درصد افت وزنی در مقابل سولفات سدیم و منیزیم نیز بر روی نمونههای این منطقه انجام گردید که نتایج افت وزنی این نمونهها در مقابل سولفات سدیم برابر 10/48 و افت وزنی در مقابل سولفات منیزیم برابر 12/45 میباشد. لذا این نمونهها از نظر واکنشدهی در برابر عوامل شیمیایی مشکل داشته و استفاده از آنها برای ساخت بتن مسلح، ملات، آسفالت و غیره مورد تایید نیست.
ح- شاخص دوام وارفتگی این نمونه سنگ طی دو سیکل برابر با 05/95 % میباشد و شاخص دوام وارفتگی بعد از 15 سیکل در این نمونهها برابر با 82 % می باشد. این نتایج مجددا" نشان میدهد که آب تاثیری زیادی بر پارامترهای مقاومتی این نمونهها داشته است. بنابراین نمی توان از این نمونهها در مصارف مختلف استفاده کرد.
4. منطقه علیصدر (S4):
الف- در آزمایشهای انجام شده وزن مخصوص خشک نمونههای علیصدر (S4) به طور میانگین برابر با gr/cm3 621/2 و وزن مخصوص اشباع این نمونهها به طور متوسط برابر با gr/cm3 628/2 میباشد. لذا وزن مخصوص بالای این مصالح نشان دهنده استحکام بالای ذرات و تخلخل پایین آنها است. بنابراین وزن مخصوص نمونههای این منطقه برای مصرف در بتن یا بتن مسلح، بالاست راهآهن و آسفالت کاملا" مورد تایید میباشد.
ب- درصد جذب نمونههای این منطقه پایین است که به طور متوسط برابر با 34/0 می باشد. بنابراین از آنها میتوان در مصارف مختلف استفاده کرد.
ج- درصد تخلخل نمونههای این منطقه به طور متوسط برابر با 92/0 میباشد. بنابراین میتوان بیان کرد که با کاهش تخلخل جذب آب نیز کاهش مییابد و میتوان گفت که دیگر خصوصیات ژئوتکنیکی مصالح نیز می تواند بالا باشد. بنابراین این مصالح دارای کیفیت مناسبی بوده و برای مصارف مختلف میتواند استفاده گردد.
د- نتایج آزمایش مقاومت فشاری خشک و اشباع نشان داد که مقاومت فشاری خشک نمونههای این منطقه به طور متوسط برابر با Kg/cm2 5/1299 و مقاومت فشاری اشباع نمونههای این منطقه به طور متوسط برابر با Kg/cm2 6/1039 میباشد. اختلاف ناچیز مقاومت خشک و اشباع این نمونهها نشان میدهد که آب تاثیر چندانی بر روی پارامترهای مقاومتی نداشته است. همچنین به علت بالا بودن مقاومت خشک و اشباع این نمونهها، نشان دهنده ظرفیت باربری مناسب آنها میباشد. لذا طبق استاندارد این نمونه ها، برای کاربرد به عنوان مصالح سنگدانهای مشکلی نخواهند داشت و میتوان آنها را برای مصالح بتن و بتن مسلح، راهآهن و آسفالت مورد استفاده قرار داد.
ه- نتایج آزمایش لسآنجلس نشان داد که افت وزنی نمونههای این منطقه در اثر 500 دور چرخش دستگاه برابر با 8/5 % و افت وزنی نمونهها در اثر 1000 دور چرخش دستگاه برابر با 7/24 % بوده است. بنابراین با توجه به استانداردهای موجود می توان بیان کرد که این نمونهها برای تمامی موارد مصرف زیرسازی راه، اساس راه، آسفالت، بتن و بتن مسلح مورد تایید است.
و- آزمایش درصد افت وزنی در مقابل سولفات سدیم و منیزیم نیز بر روی نمونههای این منطقه انجام گردید که نتایج افت وزنی این نمونهها در مقایل سولفات سدیم برابر 84/0 و افت وزنی در مقابل سولفات منیزیم برابر 51/0 میباشد. لذا این نمونهها از نظر واکنشدهی در برابر عوامل شیمیایی مشکل ندارد و استفاده از آنها برای ساخت بتن مسلح، ملات، آسفالت و غیره تایید میگردد.
ح- شاخص دوام وارفتگی این نمونه سنگ طی دو سیکل برابر با 47/99 % میباشد و شاخص دوام وارفتگی بعد از 15 سیکل در این نمونهها برابر با 16/98 % می باشد. این نتایج مجددا" نشان میدهد که آب تاثیری بر پارامترهای مقاومتی این نمونهها نخواهد داشت. بنابراین می توان از این نمونهها در مصارف مختلف استفاده کرد.
5. منطقه آبشینه (S5):
الف- در آزمایشهای انجام شده وزن مخصوص خشک نمونههای آبشینه (S5) به طور میانگین برابر با gr/cm3 516/2 و وزن مخصوص اشباع این نمونهها به طور متوسط برابر با gr/cm3 537/2 میباشد. بنابراین وزن مخصوص نمونههای این منطقه برای مصرف در بتن یا بتن مسلح کاملا" مناسب بوده ولی وزن مخصوص این نمونهها برای استفاده در بالاست راهآهن و آسفالت مورد تایید نمیباشد.
ب- درصد جذب نمونههای این منطقه پایین است که به طور متوسط برابر با 82/0 می باشد. بنابراین از آنها میتوان در مصارف مختلف استفاده کرد.
ج- درصد تخلخل نمونههای این منطقه به طور متوسط برابر با 11/2 میباشد. بنابراین این مصالح دارای کیفیت مناسبی بوده و برای مصارف مختلف میتواند استفاده گردد.
د- نتایج آزمایش مقاومت فشاری خشک و اشباع نشان داد که مقاومت فشاری خشک نمونههای این منطقه به طور متوسط برابر با Kg/cm2 0/851 و مقاومت فشاری اشباع نمونههای این منطقه به طور متوسط برابر با Kg/cm2 7/595 میباشد. مقاومت خشک و اشباع این نمونهها در حد متوسط بوده، لذا طبق استاندارد این نمونه ها برای کاربرد به عنوان مصالح سنگدانهای مشکلی نخواهند داشت و میتوان از آنها برای مصارف بتن و بتن مسلح استفاده کرد.
ه- نتایج آزمایش لسآنجلس نشان داد که افت وزنی نمونههای این منطقه در اثر 500 دور چرخش دستگاه برابر با 2/10 % و افت وزنی نمونهها در اثر 1000 دور چرخش دستگاه برابر با 5/34 % بوده است. بنابراین با توجه به استانداردهای موجود می توان بیان کرد که مصرف این نمونهها برای تمامی موارد مذکورمورد تایید است.
و- آزمایش درصد افت وزنی در مقابل سولفات سدیم و منیزیم نیز بر روی نمونههای این منطقه انجام گردید که نتایج افت وزنی این نمونهها در مقایل سولفات سدیم برابر 14/10 و افت وزنی در مقابل سولفات منیزیم برابر 85/9 میباشد. لذا این نمونهها از نظر واکنشدهی در برابر عوامل شیمیایی تا حدودی مشکل داشته و استفاده از آنها برای ساخت بتن و بتن مسلح با احتیاط مورد تایید است.
ح- شاخص دوام وارفتگی این نمونه سنگ طی دو سیکل برابر با 94/98 % میباشد و شاخص دوام وارفتگی بعد از 15 سیکل در این نمونهها برابر با 88/95 % می باشد. این نتایج مجددا" نشان میدهد که آب تاثیری بر پارامترهای مقاومتی این نمونهها نخواهد داشت. بنابراین می توان از این نمونهها در مصارف مختلف استفاده کرد.
میزان تغییرات شاخص دوام وارفتگی سنگهای مختلف مناطق مطالعاتی بعد از 15 سیکل در شکل 1 نشان داده شده است.
5- نتیجهگیری و پیشنهادات