پتروگرافی و محیط رسوبی سازند سروک در م یدان گازی تنگ بیجار و منطقه سیاهکوه( ایلام)

پتروگرافی و محیط رسوبی سازند سروک در م یدان گازی تنگ بیجار و منطقه سیاهکوه( ایلام)

[ میررضا موسوی ] - عضو هیت علمی دانشگاه شهید بهشتی
[ فرانک دالوند ] - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شهید بهشتی

خلاصه مقاله:

سازند سروک در گروه بنگستان، واحد سنگ چینه ای ضخیمی است که دارای سن کرتاسه میانی( آلبین- سنومانین-تورونین) می باشد. برای شناخت محیط رسوبگذاری این سازند در منطقه ایلام دو برش تحت الارضی در چاههای شماره ۶ و شماره ۷ میدان گازی تنگ بیجار و یک برش سطح الارضی در منطقه سیاهکوه، که ۳۷۵ و ۳۰۰ متر می باشد، بررسی گردید. مطالعات ، ضخامت سازند سروک در هر کدام از آنها به ترتیب ۴۵۶ صحرایی و آزمایشگاهی در برش های تنگ بیجار و سیاهکوه منجربه شناسایی ۹ میکروفاسیس در دو گروه محیطی جلوی سد و دریای باز گردید، ولی از آنجائیکه شناسایی دقیق نوع پلاتفرم کربناته توسط این سه برش میسر نبوده، از دو برش کمکی در کبیرکوه ایلام برای بازسازی محیط رسوبی سازند سروک استفاده شد. این دو برش به نامهای چنارباشی و کرحال بوده که تعداد ۹ میکروفاسیس از مادستون تا پکستون و گرینستون در چهار گروه محیطی لاگون، سد، جلوی سد و دریای باز از آنها معرفی شده و پلاتفرم کربناته از نوع فلات حاشیه دار(Rimed Shelf) را نشان میدهند( شیروانی، ۱۳۸۵ ). بنابراین به کمک این دو برش مطالعه شده درمنطقه کبیرکوه که در قسمت جنوبی منطقه تنگ بیجار و سیاهکوه واقع شده اند، می توان نتیجه گرفت که سازند سروک در منطقه تنگ بیجار و سیاهکوه در بخش جلوی سدی به طرف دریای باز پلاتفرم حاشیه دار منطقه کبیرکوه نهشته شده است. به طور کلی محیط رسوبگذاری سازند سروک در این زون از سمت غرب به شرق و جنوب کم عمق تر شده که شواهد آن کاهش فاسیس های پلاژیک و توسعه فاسیس های سدی و لاگونی در بخش های جنوبی تر می باشد. مطالعه فرایندهای دیاژنز نیز تاثیر سه محیط دریایی، متئوریک ودفنی را نشان داد.