بیواستراتیگرافی سازند آب دراز براساس نانوپلانکتونهای آهکی در مقطع تیپ
دسته | چینه شناسی و فسیل شناسی |
---|---|
گروه | سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور |
مکان برگزاری | دومین همایش سالانه انجمن زمین شناسی ایران |
نویسنده | فاطمه هادوی- افسانه صنعتی |
تاريخ برگزاری | ۲۷ مرداد ۱۳۷۷ |
با توجه به ارزش چینه شناسی نانوپلانکتونهای آهکی در تعیین سن طبقات رسوبی دوران دوم تا عهد حاضر، مطالعات انجام شده بر شناسایی و معرفی نانوپلانکتونهای آهکی برش الگوی سازند آب دراز استوار می باشد. این مقطع در شرق جاده مشهد- سرخس در گردنه مزدوران با مختصات جغرافیایی 60 درجه و 33 دقیقه و صفر ثانیه عرض شمالی واقع است و شامل شیل، مارن و سنگ آهک چاکی سفید مایل به خاکستری و یا زرد می باشد. به منظور مطالعه و بررسی نانوپلانکتونهای موجود، از برش مذکور نمونه برداری کرده، سپس نمونه های برداشت شده پس از انجام مراحل آماده سازی، مورد مطالعه میکروسکوپ و سپس عکسبرداری قرار گرفتند. تاکنون مطالعات چینه شناسی و فسیل شناسی بیشتر بر مبنای فرامینیفرها بوده و اینک نانوپلانکتونهای این سازند برای نخستین بار معرفی می شوند. نتایج حاصل از مطالعات تاکسونومیکی نانوپلانکتونهای مورد مطالعه منجر به معرفی 30 جنس و 46 گونه می شود.
براساس پیدایش گونه های شاخص و تجمع فسیلی همراه آنها تعداد چهار بایوزون در توالی رسوبی مذکور تعیین گردیده که با زونهای CC14-CC17 زون بندی (Sissingh, 1977) مطابقت دارد. برمبنای بایوزونهای یادشده سن سازند آب دراز در برش الگو کنیاسین پسین- مرز سانتونین پسین/ کامپانین پیشین پیشنهاد می گردد.
براساس پیدایش گونه های شاخص و تجمع فسیلی همراه آنها تعداد چهار بایوزون در توالی رسوبی مذکور تعیین گردیده که با زونهای CC14-CC17 زون بندی (Sissingh, 1977) مطابقت دارد. برمبنای بایوزونهای یادشده سن سازند آب دراز در برش الگو کنیاسین پسین- مرز سانتونین پسین/ کامپانین پیشین پیشنهاد می گردد.