بررسی سازندهای مارنی منطقه قصر شیرین و سومار از نظر سنگ شناسی و رسوبزائی

بررسی سازندهای مارنی منطقه قصر شیرین و سومار از نظر سنگ شناسی و رسوبزائی

نویسنده:

[ مسیب حشمتی ] - عضو هیات علمی مرکز تحقیقات منابع طبیعی و امور دام کرمانشاه

خلاصه مقاله:

سازندهای مارنی، سازندهایی هستند که بدلیل دارتا بودن ترکیبات خاص زمین شناسی و کانی شناسی، نسبت به فرسایش بسیار حساس می باشند بطوری که بیشترین میزان فرسایش و تولید رسوب سالانه حوزه های آبخیز را سبب می گردند. مارنها بر حسب نوع و ترکیب کانی شناسی، شرائط اقلیمی و توپوگرافی ، میزان فرسایش متفاوتی دارند. بیش از 80 درصد مساحت حوزه های آبخیز منطقه قصر شیرین، سومار و نفت شهر در استان کرمانساه از سازندهای مارنی تشکیل یافته، که جهت انجام این تحقیق حوزه معرف منطقه موصوف به چم امام حسن انتخاب گردید. سپس نقشه ژئومورفولوژی تهیه و در هر رخساره مطالعات میدانی و اخذ نمونه های آزمایشگاهی انجام پذیرفت. نتایج حاصله نشان دهنده بالا بودن شدت فرسایش و تولید رسوب این منطقه است بطوری که شدت فرسایش سازند آغاجاری (با چهار رخساره) 24/7 تن در هکتار در سال، به روش PSIAC اصلاح شده بدست آمد. در حالی که بخش آهکی امام حسن با شدت فرسایش برابر 5/5 تن در هکتار در سال مقاوم ترین سازند مارنی منطقه نسبت به فرسایش است. فرسایش خندقی منطقه تا شیب 10% (بر روی سازند آغاجاری) فعال بوده که از نظر شکل 75%، شکل و 25% U شکل هستند.