محاسبه کامیونهای مورد نیاز جهت اجرای طرح توسعه گل گهر و توجیه پذیری اقتصادی آنها

محاسبه کامیونهای مورد نیاز جهت اجرای طرح توسعه گل گهر و توجیه پذیری اقتصادی آنها

[ رضا ابراهیمی پور ] - کارشناس ارشد واحد طراحی، شرکت مهندسی کوشا معدن
[ جمشید افشار ] - سرپرست واحد مطالعات فنی و اقتصادی، شرکت مهندسی کوشا معدن

خلاصه مقاله:

با راه اندازی طرح توسعه گ لگهر و افزایش تولید کنسانتره، لازم است تا به موازات آن و به منظور حفظ روند تولید، ماشین آلات معدن نیز تجهیز و نوسازی گردد. در حال حاضر کامیونهای معدنی دارای کارکردی بیش از عمر مفید خود م یباشند و به حدی مستهلک گردیده اند که هزینه تعمیر و نگهداری آنها به نحو چشمگیری افزایش یافته است. دسترسی مکانیکی این ماشین آلات در سال 82 به 40 درصد رسیده و کارایی آنها نسبت به روز اول 53 درصد کاهش داشته است. با توجه به وضعیت موجود و نقش مهم کامیونها در امر تولید، لازم است تا تعداد کامیونهای مورد نیاز جهت اجرای طرح توسعه گ لگهر محاسبه و خریداری گردد. برای محاسبه ماشین آلات باربری مورد نیاز در ابتدا زمانهای واقعی حمل ونقل از پل ههای مختلف به مسیرهای متفاوت اندازه گیری شد و سپس بر اساس طرح پنج ساله معدن و تناژهای پله به پله برای هرسال و در نظر گرفتن سایر فاکتورها، تعداد کامیونها محاسبه گردید. با لحاظ کردن دسترسی مکانیکی 85 درصد برای ماشین آلات جدید به 13 دستگاه کامیون با ظرفیت 100 تن ( 91 تن متریک) نیاز خواهد بود که 11 دستگاه برای حمل سنگ آهن و باطله و 2 دستگاه برای حمل باطله کارخانه مورد نیاز خواهد بود. در مجموع 13/5 میلیون تن مواد در سال توسط این دستگاهها حمل خواهد گردید. در ادامه با توجه به سرمایه گذاری که در این زمینه انجام خواهد شد و نیز صرفه جوئی ارزی انجام شده از محل تامین قطعات یدکی، وضعیت اقتصادی طرح مورد بررسی قرار گرفت. سرمایه گذاری مورد نیاز 10/6 میلیون دلار برآورد گردید و پرداخت اقساط این تسهیلات 2,4 میلیون دلار در سال خواهد بود. بررسیهای اقتصادی نشاندهنده آن است که در یک دوره پنج ساله ( 87- 83) نرخ بازگشت سرمایه 42 درصد و نقطه سربه سری تولید در سال پنجم 41 درصد (بر مبنای 5/8 میلیون تن تولید) خواهد بود و این بدین معناست که اگر به میزان 2/4 میلیون تن تولید انجام شود، میزان درآمد حاصله فقط جوابگوی هزین هها خواهد بود. همچنین حساسیت طرح نسبت به درآمد و هزینه کم م یباشد بگون های که افزایش هزینه های عملیاتی تا 56 درصد و کاهش درآمد تا 32 درصد، ارزش خالص فعلی(NPV)طرح را به صفر خواهد رساند.

دسترسی مکانیکی، نرخ بازگشت سرمایه، نقطه سر به سری، ارزش خالص فعلی