کانی شناسی گدازه های بالشی اسپیلیتی افیولیت نائین
| دسته | کانی شناسی |
|---|---|
| گروه | سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور |
| مکان برگزاری | چهاردهمین همایش بلورشناسی و کانی شناسی ایران |
| تاريخ برگزاری | ۲۶ فروردین ۱۳۸۷ |
نویسنده‌گان:
[ قدرت ترابی ] - گروه زمینشناسی، دانشگاه اصفهان
[ جمشید احمدیان ] - دانشگاه پیام نور اصفهان
[ بابک وهابی مقدم ] - دانشگاه آزاد خوراسگان
[ الهام عبداللهی ] - دانشجوی کارشناسی ارشد پترولوژی دانشگاه آزاد خوراسگان
[ جمشید احمدیان ] - دانشگاه پیام نور اصفهان
[ بابک وهابی مقدم ] - دانشگاه آزاد خوراسگان
[ الهام عبداللهی ] - دانشجوی کارشناسی ارشد پترولوژی دانشگاه آزاد خوراسگان
خلاصه مقاله:
افیولیت نائین در حاشیه غربی ایران مرکزی و در محل تغییر روند گسل درونه قرار دارد که سن آن مزوزوئیک بوده و آخرین فعالیت ماگمایی آن مربوط به ایجاد گدازه های بالشی با سن کرتاسه بالایی است. این گدازه های بالشی دارای ترکیب بازالتی بوده و در نمونه دستی دارای رنگ تیره تا سبز و قهوه ای می باشد. اندازه این بالش ها از چندین سانتی متر تا حدود دو متر می باشد. کانی های تشکیل دهنه گدازه های بالشی افیولیت نائین شالمل پلاژیوکلاز (آلبیت)، کلینوپیروکسن (اوژیت)، اسپینل کرم دار ، مگنتیت ، آمفیبول (بارویسیت)، کلریت، پومپلئیت، اپیدوت ، پرهنیت و کلسیت میباشند. Cr# اسپنیل های کرم دار موجود در گدازه های بالشی 0/39 بوده و از نظر ترکیبی مشابه اسپنیل های کرم دار موجود در بازالت های میان اقیانوسی هستند. بررسی های صحرایی، پتروگرافی، مطالعه شیمی کانی ها با استفاده از EPMA و ژئوشیمی این گدازه ها نشان از تبدیل شدن این سنگ ها به اسپیلیت دارد.
کلمات کلیدی:
افیولیت ، کانی شناسی ، گدازه های بالشی ، نائین