لرزه خیزی پاکستان با تأکیدی بـر زلزلـه اخیـر پاکستان

برای مطالعه لرزه خیزی پاکستان و همچنین بررسی زمینلرزه مخرب 8 اکتبر 2005 شمال پاکستان، توزیع کانونی
   زمینلرزه های ثبت شده منطقه خاورمیانه توسط ایستگاههای لرزه نگاری جهانی در طول مدت چهل سال گذشته و نیز زمینلرزه اخیر پاکستان و پسلرزه های بزرگی آن جمع آوری و به روی نقشه گسلهای منطقه خاورمیانه ترسیم گردید . ساز و کار 98 زمینلرزه بزرگ شمال پاکستان و مناطق مجاور در افغانستان و هندوستان به روش پلاریته اولین موج P تهیه و مورد بررسی قرار گرفت . انرژی لرزه ای آزاد شده در منطقه در طول مدت صد سال گذشته با تقسیم بندی منطقه به مربعات 5/0 × 5/0 درجه و استفاده از رابطه گوتنبرگ - ریشتر محاسبه و بر روی نقشه گسلهای منطقه ترسیم گردید . مقدار جا بجایی 8 متر ، مدت دوام 40 ثانیه، طول شکستگی حدود 120 کیلومتر و افت استرس 40 بار برای زمینلرزه اصلی پاکستان و مقدار جا بجایی 2/5 متر ، مدت دوام 3 ثانیه، طول شکستگی حدود 10 کیلومتر و افت استرس 14 بار برای بزرگ ترین پسلرزه آن محاسبه گردید . نتایج بدست آمده نشان می دهد که منطقه پامیر - هندوکش یکی از مناطق لرزه خیز فعال است که سالانه انرژی لرزه ای قابل ملاحظه ای آزاد می کند . داده های دستگاهی و تاریخی نشان می دهند که ناحیه کانونی زمینلرزه اخیر پاکستان در صد سال گذشته فعالیت لرزه ای قابل ملاحظه ای نداشته و از یک نبود لرزه ای برخوردار می باشد . به عبارتی، زمینلرزه اخیر پاکستان بزرگترین زمینلرزه در این قسمت در طول صد سال گذشته است . این زمینلرزه از جهاتی شباهت به زمینلرزه سال 1978 طبس شباهت دارد . ساز و کار هر دو زمینلرزه از نوع رورانده بوده و هر دو زمینلرزه های سطحی می باشند . افت استرس برای هر دو زلزله مشابه یکدیگرمی باشد و هر دو زمینلرزه دارای پسلرزه های بزرگ از نوع رورانده می باشند .