مقایسه روشهای آمـار کلاسـیک و فرکتـالی در معرفی اندیسهای معدنی اورانیوم، با اسـتفاده از داده های ژئوفیزیـک هـوایی در فـاز شناسـایی منطقه برندق

در اولین مراحل اکتشافات اورانیوم، مهمترین قسمت کار اکتشافی، استفاده از داده های ژئوفیزیک هوابرد است که به صورت کلی و بوسیله پرواز هواپیماهای حامل آشکارسازهای اشعه گاما برداشت شده است . نتایج این برداشت، داده های رقومی و نقشه های هم شدت رادیومتری می باشد . با توجه به توزیع عنصر اورانیوم در پوسته زمین و بررسی این نقشه ها عمده ترین بخش مراحل اولیه اکتشاف اورانیوم، فاکتورها و روشهای جدایش
   محدوده ها و نقاط داغ آنومالی از جوامع و بخشهای زمینه می باشد [4] . در این مقاله ابتدا بوسیله روش آمار کلاسیک و با استفاده از محاسبه پارامترهای آماری جدایش جوامع آنومالی انجام گرفت . معیار این جداسازی بر اساس مقادیر حول میانگینِ داده های رقومی کل منطقه می باشد . در روش دوم بر اساس هندسه فرکتالی و با استفاده از نمودارهای تمام لگاریتمی عیار - مساحتِ بدست آمده از داده های رقومی و نقشه های هم شدت
   رادیومتری، جدایش پله ای محیط های متفاوت ( زمینه، حد آستانه ای، آنومالی ) با توجه به ضریب زاویه منحنی عیار - مساحتِ فرکتالی مشخص شد [2]. در نهایت نقشه مربوط به مناطق آنومالی و معرفی اندیس های معدنیِ قابل بررسی برای ادامه کار اکتشافی با استفاده از هر دو روش آمار کلاسیک و فرکتالی مورد بررسی قرار گرفت.