چینه شناسی- فسیل شناسی و محیط رسوبی سنگ های کرتاسه زیرین در شمالشرق اصفهان (دیزلو- پیناوند)

جهت مطالعات زیست چینه شناسی و میکروفاسیس رسوبات کرتاسه زیرین در شمال شرقی اصفهان، دو برش چینه شناسی به شرح زیر انتخاب شد. از این دو برش جمعاٌ 300 نمونه برداشت شد که مورد مطالعه و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برش های فوق از نظر فسیل شناسی و میکروفاسیس مطالعه شده و گونه های متعددی از روزنه داران بخصوص از خانواده اوربیتولینیده شناسایی گردید. اولین برش در ناحیه شمال شرقی اصفهان در دهکده دیزلو برداشت شده است. ضخامت کلی رسوبات کرتاسه زیرین در این ناحیه 780 متر است. دومین برش در شمال شرقی اصفهان و در شمالغرب دهکده پیناوند و در کوه تخت سرخ برداشت شده است. این برش با ضخامت 1080 متر و دارای 7 واحد سنگ شناسی مشخص می باشد. واحدهای سنگ شناسی موجود در دو برش چینه شناسی به شرح زیر قابل ذکر است که با توجه به مجموعه فونای موجود، سن رسوبات مزبور بارمین بالایی تاکنیاسین پیشنهاد می شود:
1- واحد ماسه سنگ و کنگلومرایی به ضخامت حدود 400 متر که به صورت دگرشیب بر روی واحد شیل لیاس قرار گرفته است.
2- واحد دولومیتی به ضخامت حدود 20 متر که حاوی Trace fossil می باشد.
3- واحد آهک کربناتی زیرین به ضخامت حدود 80 متر که حاوی آمونیت است.
4- واحد شیل و مارن با تداخل هایی از لایه های آهکی که به نام واحد شیل زیرین معروف است.
5- واحد کربناتی بالایی با ضخامت حدود 100 متر که به صورت آهک آلی- تخریبی نازک لایه تا ضخیم لایه در منطقه مشخص می باشد.
6- واحد شیل بودانتی سراس دار با ضخامت حدود 80 متر که حاوی آمونیت است.
7- واحد آهک اینوسراموس دار به ضخامت حدود 120 متر و حاوی گونه های متعدد اینوسراموس و انواع نمونه های فرامینیفر پلاژیک از خانواده گلوبوترونکانیده.
با مطالعه عناصر اسکلتی و غیر اسکلتی و سیمان موجود در مقاطع نازک، به طور کلی چهار نوع محیط رسوبی جزر و مدی، لاگون، سد یا بار و دریای باز تشخیص داده شده است.