بررسی فرایندهای دیاژنزی افق ائولیتی زیر بخش C۳ سازند قم

پیشروی دریا در الیگوسن پسین سبب تشکیل رسوبات آهکی- مارنی گردید که این پیشروی تا میوسن زیرین ادامه داشت و بخش وسیعی از ایران مرکزی را دریرگرفت. این رسوبات دریایی به سازند قم معروف هستند که به صورت ناپیوسته بر روی رسوبات ائوسن قرار دارند. در ابتدای زیر بخش C3 از این سازند، یک افق ائولیتی وجود دارد که ضخامت آن در محلهای مختلف متغیر بوده و به 4 تا 5 متر می رسد. این افق بصورت تناوبی از لایه های گرینستون- پکستون ائوییدی است. مسئله جالب توجه تنوع فابریک در ائوییدهاست. وجود ائوییدهایی که آثار فابریک اولیه پوسته در آنها باقی مانده، در کنار ائویید های با فابریک ثانویه، احتمالاٌ ناشی از عملکرد متفاوت فرایندهای دیاژنزی ائوییدهای می باشد که از نظر کانی شناسی ترکیب اولیه آنها آراگونیتی بوده که به کلسیت تغییر یافته است. فابریک اولیه این ائوییدها هم مرکز بوده که در بخشی از این افق، این فابریک به خوبی حفظ شده و ناشی از جانشینی پارامورفیک است. از سوی دیگر وجود تخلخل های قالبی در ائوییدهای بخشی از این افق، نشان دهنده دیاژنز در منطقه جوی (vadose zone) بوده که آبهای جوی زیر اشباع از کربنات، پوسته ائوییدها را در دو مرحله حل کرده و قالب آنها به صورت تخلخل قالبی باقی مانده است. از بررسی کلی فابریک این ائوییدها و انواع سیمان های ته نشین شده در این افق، فرایندهای دیاژنزیموثر بر آن و محیط های دیاژنتیک استنباط شده است.