پترولوژی توده گرانیتوئیدی شاه کوه (شمال شرق بافت)

   توده گرانیتوئیدی شاه کوه در شمال شرق نقشه زمینشناسی 100000/1 بافت واقع شده است. این توده دارای طیف ترکیب سنگشناسی آلکالی فلدسپار گرانیت، گرانودیوریت و دیوریت میباشد. این توده در بین سنگهای ولکانوکلاستی به سن ائوسن تزریق گردیده است.
   جوانترین واحدهای سنگی که توسط این توده گرانیتوئیدی قطع گردیدهاند. آهکهای اولیگومیروسن میباشند. در اثر دگرگونی مجاورتی متأثر از تزریق این توده گرانیتوئیدی اسکارنی با ترکیب کانیشناسی متنوع شامل گروسولار، دیوپسید، ولاستونیت، مالاکیت و مگنتیت به وجود آمده است. این توده گرانیتوئیدی بر اساس دیاگرامهای طبقهبندی مودال و شیمیایی دارای طیف ترکیبی آلکالی فلدسپار گرانیت، گرانیت، گرانودیوریت و دیوریت میباشد. آثار حضور گابرو به صورت میکروآنکلاوهای گابرویی قابل استنباط است. در دیاگرامهای ژئوشیمیایی طیف پیوستهای بین ترکیبات سنگی مشاهده میشود که مبین تفریق ماگمایی میباشد. در ضمن شواهد صحرایی عملکرد یک فرآیند اختلاط ماگمایی را تایید مینماید. از لحاظ تقسیمبندیهای ژنتیکی، توده گرانیتوئیدی مذکور از نوع گرانیتوئیدهای I و سری مگنتیت میباشند. در دیاگرامهای ژئوشیمیایی این توده گرانیتوئیدی دارای ماهیت متاآلومین و کالکوآلکالن پتاسیم متوسط تا بالا میباشد. با توجه به نمودارهای مختلف تمایز محیط تکتونیکی این توده در محیط VAG (گرانیتهای قوس آتشفشانی) قرار میگیرد. و حاصل فرورانش ورقه اقیانوسی نئوتتیس به زیر ورقه قارهای ایران مرکزی میباشد. در ارتباط با جایگزینی این توده گرانیتوئیدی، دگرسانی سیلیسی، آرژیلیتی و پروپیلیتی گستردهای، سنگهای گرانیتوئیدی و سنگهای میزبان آن را تحت تاثیر قرار داده و همراه این دگرسانیها کانسارسازی از نوع مس، سرب و روی، طلا با منشاء مزوترمالی، اپیترمالی روی داده است.