کلاسه بندی آکریتارکهای galeate ممبرهای ۴ و ۵ سازند میلا (کامبرواردویسین) در ناحیه تویه جنوب غرب دامغان با استفاده از آنالیزهای آماری
دسته | چینه شناسی و فسیل شناسی |
---|---|
گروه | سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور |
مکان برگزاری | نهمین همایش سالانه انجمن زمین شناسی ایران |
تاريخ برگزاری | ۱۰ اردیبهشت ۱۳۸۷ |
برش مورد مطالعه به ضخامت 170 متر و به سن کامبرین بالایی – اردویسین زیرین در منطقه
تویه در جنوب غرب دامغان قرار دارد و شامل ممبرهای 4 و 5 سازند میلا میباشد. در این مقاله آکریتارکهای galeate موجود در نمونه های مورد مطالعه کلاسه بندی و معرفی میگردند.
اصطلاح آکریتارکهای galeate در سال 1995 به وسیله Servais و Eiserhart برای آکریتارکهای پالئوزوئیک زیرین ارائه شد که این آکریتارکها به وسیله یک vesicle نیمه کروی و با بازشدگی قطبی بزرگ (pylome) که توسط operculum بسته شده، شناخته میشوند. مدل تاکسونومی متداول بر اساس جنسهای Priscogalea, Cymatiogalea, Caldariola و Stelliferidium میباشد. در حال حاضر این آکریتارکها به وسیله آنالیزهای آماری بر اساس 5 پارامتر اصلی VD (قطر vesicle)، PL (طول زوائد)، OS (ساختار تزئینات)، RAM (بودن یا نبودن انشعابات در انتهای distal زوائد)، MBR (بودن یا نبودن غشاء) به 4 Cluster موقتی طبقه بندی شده اند که این اولین گام در تحقیق بر روی زوائد آکریتاکها است که در آینده با توجه به معیارهای چند متغیره دیگر میتوان درک بهتری از تاکسونومی آکریتاکهای galeate بدست آورد.