بیواستراتیگرافی رسوبات پرمین در برش روته، منطقه فشم در شمال تهران
| دسته | چینه شناسی و فسیل شناسی |
|---|---|
| گروه | سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور |
| مکان برگزاری | نهمین همایش سالانه انجمن زمین شناسی ایران |
| تاريخ برگزاری | ۱۰ اردیبهشت ۱۳۸۷ |
رسوبات پرمین در قالب سازندهای دورود و روته در شمال آبادی روته واقع در شمال تهران بخوبی برونزد دارد. سازند تخریبی (Siliciclastic) رنگارنگ دورود با توجه به 20 متر سنگ آهک ضخیم لایه فسیلدار، از 9 واحد سنگی به ضخامت 138.3 متر تشکیل شده است. این رسوبات به صورت هم شیب ناپیوسته بر روی لایه های آهکی سازند مبارک به دیرینگی Visean قرار دارد. زمان تشکیل سازند دورود با توجه به فسیلهای کنودونت آن (conodints) پرمین پیشین (Asselian? Sakmarian – Early Artinskian) میباشد. سازند روته متشکل از 11 واحد سنگی و ضخامت 229.8 متر، به دیرینگی پرمین پسین (Late Kubergandian Middle Murghabian) میباشد. این رسوبات به طور هم شیب بر روی سازند دورود و همراه با یک نبود چینهای در زیر لایه های سنگ آهک سازند الیکا قرار میگیرد. بخش اندازه گیری شده سازندهای مبارک و الیکا به ترتیب 180 و 80 متر میباشد.
بر اساس مطالعات انجام شده 3 بیوزون کنودونتی (Conodont – Biozones) از لایه های واپسین سازند مبارک تا لایه های آغازین تریاس زیرین مطابق با بیوزوناسیون استاندارد جهانی کنودونتها به قرار زیر تشخیص داده شد:
Early Carboniferous: 1- Gnathodus bilineatus – girtyi zone
Early Permian: 2- Sweetognathus whitei zone
Early Triassic (Griesbachian): 3- Hindeodus parus zone
بر اساس تجزیه و تحلیل کنودونتها، روزان بران و سایر خواص فیزیکی نهشته ها، مجموعه رسوبات مورد بحث در یک محیط دریائی کم عمق تشکیل شده است. همچنین رنگ کنودونتهای مزبور شاخص تغییر رنگ 4= CAI است که نشان دهنده پایان تولید گاز خشک است.
بر اساس مطالعات انجام شده 3 بیوزون کنودونتی (Conodont – Biozones) از لایه های واپسین سازند مبارک تا لایه های آغازین تریاس زیرین مطابق با بیوزوناسیون استاندارد جهانی کنودونتها به قرار زیر تشخیص داده شد:
Early Carboniferous: 1- Gnathodus bilineatus – girtyi zone
Early Permian: 2- Sweetognathus whitei zone
Early Triassic (Griesbachian): 3- Hindeodus parus zone
بر اساس تجزیه و تحلیل کنودونتها، روزان بران و سایر خواص فیزیکی نهشته ها، مجموعه رسوبات مورد بحث در یک محیط دریائی کم عمق تشکیل شده است. همچنین رنگ کنودونتهای مزبور شاخص تغییر رنگ 4= CAI است که نشان دهنده پایان تولید گاز خشک است.