مطالعه توزیع زمانی پیش لرزه ها . پس لرزه های چند زمین لرزه بزرگ در ایران با استفاده از ضرایب Comtagious

مطالعات نئوری، آزمایش های تجربی و مشاهدات انجام شده، گویای آن است که توزیع زمانی و مکانی پیش لرزه ها و پس لرزه های مرتبط با زمین لرزه اصلی در هر منطقه، از رفتار و الگوی خاصی تبعیت می کنند. Zamani 1995 , Mogi 1985.
بدون شک وضعیت ژئو مکانیکی و رفتار لرزه زمین ساختی هر منطقه زمین لرزه خیز، در الگوی رخداد پیش لرزه ها و پس لرزه ها و ارتباط آنها با زمان و مکان رخداد زمین لرزه اصلی نقش مهم ایفا می کند. استفاده از مدل های آماری کاربردی، می تواند برای مطالعه و شناخت الگوهای زمانی و مکانی پیش لرزه ها و پس لرزه ها بسیار مفید و موثر باشد. در این تحقیق، الگوی توزیع زمانی مکانی پیش لرزه ها و پس لرزه های چند زمین لرزه بزرگ در ایران مطالعه و بررسی شده و ضرایب سرایت (contagious cefficients) هر منطقه زمین لرزه زده محاسبه و تعیین شده است. تعیین این ضرایب گاهی در پیش بینی مکان احتمالی رخداد زمین لرزه های اصلی در هر منطقه موثر و مفید است. با توجه به نتایج به دست آمده توزیع مکانی زمین لرزه ها کم و بیش بوسیله خوشه بندی مشخص می شود که به ظاهر این خوشه بندی، بازتاب کننده حالت فیزیکی پوسته و رفتار دینامیکی آن است. اگر این نتایج با وضعیت ساختاری و زمین ساختی مناطق تلفیق شوند، اطلاعات بهتری در مورد ارتباط این خوشه ها و توزیع آماری پیش لرزه ها و پس لرزه ها با زمین لرزه اصلی به دست می دهند.