اثر ساختار خاک بر رفتار مقاومتی رس های سیلتی جنوب تهران

بسیاری از یافته های مکانیک خاک در دهه گذشته، از مطالعه و مقایسه خواص رفتاری خاک ها در حالت طبیعی و باز سازی شده به دست آمده است. این مقایسه، بیانگر تفاوت ساختار خاک در حالت های فوق است. خاک باز سازی شده طبق تعریف بارلند (1976)، دوغاب حاصل از اختلاط خاک با رطوبتی معادل 1-1/5 برابر حد روانی خاک است که در جهت قائم تحکیم یافته باشد. ساختار خاک، به تلفیقی از آرایش ذرات خاک (Fabric) و پیوند آنها گفته می شود.
ساختار خاک بیانگر تفاوت رفتار مکانیکی خاک ها در حالت طبیعی و باز سازی شده در نسبت پوکی یکسان می باشد که تحت اثر فرایندهای اولیه زمین شناسی، مانند سیمان شدگی، پراکندگی (Dispersion)، مجتمع شدن (Flocculation)، دیاژنز اولیه و… در حین نهشته شدن و یا به دلیل فرایند های ثانویه مانند بندش (Thixotropy)، دیاژنز دراز مدت، سیمان شدگی در جازاد، هوازدگی، بار برداری زمین شناسی، نابرجایی خاک (Reworking)، نوسانات سطح آب زیرزمینی، خشک شدگی، پیر شدگی (Aging) و... بعد از تراکم بکر اولیه شکل می گیرد. رفتار تنش- کرنش، تراکم پذیری، تراوایی خاک ها بر حسب وضعیت ساختار خاک متغیر است.