اهمیت شناخت سنگ شناسی و دوام سنگ، در ارزیابی پایداری سازند آغاجاری

اثر سنگ شناسی (کانی شناسی رس ها) روی شکفتگی و دوام (هوازدگی شتابدار) 16 نمونه از مارن ها و ماسه سنگ های سازندآغاجاری در شرق شهر اهواز مطالعه شده و رده بندی مهندسی سنگ ها بر اساس شاخص شکفتگی و دوام انجام گرفته است. از کانی شناسی رس ها، به منظور شناخت رابطه سنگ شناسی با شاخص دوام و شکفتگی در دور دوم آزمایش استفاده شده و بر مبنای آن، ارزیابی ناپایداری شیب ها انجام گرفته است. تاثیر میزان رطوبت و هوازدگی روی شاخص دوام و شکفتگی ماسه سنگ ها و مارن های سازند آغاجاری بررسی شده است. شاخص شکفتگی و دوام برای مارن های رسی کم تا متوسط، برای مارن های سیلتی و ماسه سنگ ها متوسط تا زیاد بوده است. هیچ کدام از نمونه های آزمایش شده، دوام خیلی زیاد نداشته اند. آزمایش پرتو ایکس، فراوانی کانی های ایلیت و کائولینیت را در نمونه ها مشخص کرده اند. مارن ها با داشتن سن مشابه به دلیل دارا بودن مقادیر مختلفی از کانی های رسی، رفتارهای متفاوتی را در مقابل جذب آب نشان می دهند. مسئله سازترین سنگ در سازند آغاجاری در شرق اهواز، لایه ای مارنی به رنگ سرخ است که در عمق تقریباٌ 6 متری از سطح زمین قرار دارد و با داشتن دوام کم و حد روانی بالا، بسیار مستعد خزش و لغزش است. منازل مسکونی، دکل های مخابراتی و محل منبع آب که بر روی این واحد مارنی قرار دارد، از نظر پایداری شیب، مکان هایی بحرانی محسوب می شوند. کاهش طبیعی کربنات ها به واسطه انحلال، عامل دیگری در کاهش دوام و ناپایداری شیب های سنگی و خاکی منطقه به شمار می آید. تخلیه کلسیت که با وجود پدیده رگاب خاک در بررسی های صحرایی مشخص شده است، معرف شدت هوازدگی شیمیایی در ناحیه است.