تغییرات شیمیایی کانی های سنگ ساز در توده الترامافیک- مافیک سیخوران، جنوب شرق ایران

توده الترامافیک- مافیک سیخوران در جنوب شرقی زون دگرگونی سنندج- سیرجان در منطقه اسفندقه در استان کرمان قرار دارد. مطالعه دقیق واحد های اصلی سنگ شناسی این توده تغییرات آشکار و نهانی را در ترکیب اجزای سازنده آن نشان می دهد. الیوین به عنوان یکی از کانی های اصلی سنگ ساز به صورت فازهای پسماندی، کومولوس و اینترکومولوس حضور داشته و میزان فورستریت آن از 69 تا 95 درصد تغییر می کند. کروم اسپینل به عنوان یک فاز فرعی اما مهم، صرفاٌ در واحد های الترامافیک حضور داشته و ترکیب شیمیایی آن تغییرات قابل ملاحظه ای مانند غنی شدن از آهن و آلومینیوم و تهی شدن از کروم از قاعده به بالای توالی، نشان می دهد. کلینوپیروکسن که ابتدا در بخش بالایی واحد عبوری به عنوان یک فاز اینترکوموس ظاهر می شود. در بخش های بالاتر به یک فاز کومولوس مهم تبدیل شده ولی ترکیب آن تغییر چندانی نمی کند و در محدوده دیو پسید باقی می ماند. ارتو پیروکسن، در هارزبورژیت ها با ترکیب انستاتیت و در ورلیت ها، لرزولیت ها، فلدسپاتیک پریدوتیت ها، گابروهای لایه ای و ایزوتوپ با ترکیب برونزیت و اوایل محدوده هیپرستن حضور دارد. پلاژیوکلاز، ابتدا در کومولاهای الترامافیک با ترکیب آنورتیتی خالص و به شکل اینترکومولوس، ظاهر و در گابروهای لایه ای و سپس ایزوتوپ به یک فاز کومولوس عمده تبدیل می شود، ترکیب شیمیایی آن، تغییرات بسیار اندکی نشان داده و در محدوده های آنورتیت درصد 83 تا 100 تغییر می کند.