زونینگ گارنت (آلماندن – اسپسارتین) وکاربرد آن در تعیین تحولات دگرگونی در کمپلکس ده سلم در شرق ایران

دسته پترولوژی
گروه سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور
مکان برگزاری بیست و سومین گردهمایی علوم زمین
نویسنده فریبرز مسعودی، بهزاد مهرابی و شهریار محمودی
تاريخ برگزاری ۰۷ بهمن ۱۳۸۳

Garnet (Almandine-Spessartin) zoning and its implication for metamorphic evolution at Deh Salm Metamorphic Complex East of Iran

F.Masoudi, B. Mehrabi, Sh. Mahmoudi

Deh Salm Metamorphic Complex (DSMC) consists of acidic intrusive masses in association with variety of metamorphic rocks, located in NE Iran. DSMC had been affected by multi-phase metamorphism. In this research, it has been attempted to recognize P-T-t evolution of multi-phase metamorphism at DSMC based on zoning in almandine-spessartine tie.EMPA analysis of garnet crystals from core to rim indicated that Fe content increased and Al and Ca content decreased from core to rim. Mg shows small increases while an Mn change is insignificant. All the evidences indicate that garnet zoning is due to crystal growth. Fe content increases mean almandine end-member increase toward crystal rims or increase on metamorphism temperature. Based on staurolite presence in some of metamorphic rocks, ۶۴۰-۶۷۰ OC temperatures estimated for metamorphism peak. Perfect zoning in garnet crystals revels that fluids formed during retrograde metamorphism were insignificant and had no effects on garnet zoning. On the other hand there is no sign of diffusion in garnet crystals. Therefore it could be inferred that the second and third phases of metamorphism at DSMC were not widespread and caused no changes on the first phase metamorphic rocks.

کمپلکس دگرگونی ده‌سلم در شرق ایران شامل مجموعه‌ای از توده های نفوذی اسیدی به همراه سنگهای دگرگونی متنوعی است که در چند فاز مختلف تشکیل شده‌اند. در این تحقیق سعی شده است با مطالعه زونینگ گارنت‌های سری آلماندن- اسپسارتین شرایط فاز دگرگونی تشکیل دهنده گارنت شیستها از نظر حرارت، فشار و ترکیب شیمیایی و همچنین تغییرات شیمیایی بعدی و تاثیر فازهای دگرگونی بعدی با گذشت زمان مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور تجزیه نقطه‌ای (EMPA) بلورهای گارنت از مرکز به حاشیه انجام شده است. نتایج تجزیه نشان می دهد که میزان عنصر آهن از مرکز به حاشیه بلور افزایش یافته است. این درحالی است که مقادیر آلومینیم و کلسیم کاهش یافته، منیزیم افزایش ناچیزی نشان داده و منگنز تغییرات قابل انتظاری داشته است. با توجه به این داده‌ها می توان نتیجه گرفت که زونینگ گارنت در یک فرایند رشد بوجود آمده‌است. افزایش آهن گویای افزایش عضو انتهایی آلماندن به سمت حاشیه و افزایش درجه دگرگونی است. با توجه به حضور استرولیت در این سنگها دمای دگرگونی بین 640 تا 670 درجه سانتیگراد تخمین زده می شود. الگوی کامل و دست نخورده زونینگ گارنت نشان می‌دهد که دگرگونی برگشتی با حضور سیال فراوان همراه نبوده است که بتواند زونینگ را بر هم زند. از طرفی پدیده نشر نیز بوجود نیامده و می‌توان نتیجه گرفت، فازهای دگرگونی دوم و سوم در کمپلکس ده سلم فراگیر نبوده و تمام سنگهای فاز اول را تحت تاثیر قرارنداده است.


کلید واژه ها: سایر موارد