ظرفیت کانی سازی اورانیوم و مدل آن در رسوبات نئوژن ،حوضه تلخه رود منطقه تبریز- اهر

ظرفیت کانی سازی اورانیوم و مدل آن در رسوبات نئوژن ،حوضه تلخه رود منطقه تبریز- اهر:
   چکیده:
   حوضه تلخه رود در آذربایجان خاوری، بوسیله ارتفاعات و توده های پلوتونی- ولکانیکی احاطه شده و در واقع یک حوضه بین کوهستانی می باشد که درمجموعه ای از قوس های ماگمایی مربوط به اواخر ترسیر، قرار گرفته است. سرشاخه های تلخه رود از ارتفاعاتی چون آتشفشان های سبلان، بزقوش، دچان و قوشه داغ سرچشمه گرفته و با شستشو دادن دامنه های مذکور، مقدار قابل توجهی از اورانیوم موجود در آن ها را به کانال اصلی رودخانه حمل کرده و در آنجا در لا به لای رسوبات مئاندری رودخانه و پهنه های دلتایی رسوب داده است.
   بررسی آماری عیار اورانیوم و عناصر دیگر در توالی رسوبی میوسن بالایی میان تبریز و اهر در تلخه رود وقوع کانی سازی را در منطقه مشخص می سازد ارتباط اورانیوم با مس، مولیبیدنیوم و وانادیوم و همبستگی ثبت عناصر مزبور، موید کانی سازی از تیپ ماسه سنگ و از نوع هلالی (Roll front) است. این همبستگی تنها در ستون چینه ای امیدچه مشاهده شده و آنومالی های مربوط هم از نوع اپی ژنتیک می باشد. در گورچین اورانیوم باعناصر شاخص تیپ ماسه سنگی همبستگی منفی نشان می دهند. حال آن که شیل های تیره در ستون چینه ای این منطقه با وجود تاثیر (leaching) و هوازدگی سطحی، از عیار کم و بیش بالای اورانیوم همزمان با رسوب گذاری صورت گرفته و کانی سازی مربوطه، از نوع سین ژنتیک است.
   فراوانی سیمان کلسیتی در لیتوفاسیس هایماسه سنگی موید وفور (CO3-2) در محیط های دیانژی بوده که نقش مهمی در انتقال اورانیوم درمحیط های مذکور به صورت کربوکسیل اورانیوم ایفا نمونه ومحلول های اخیر در نهایت در شرایط احیا محیط های شیمیایی می تواند به اکسید اورانیوم تبدیل شده باشد