اویسترهای سنگ‌آهک گوری (میوسن پیشین) در شمال بندرعباس، ناحیه زاده محمود،   جنوب خاوری حوضه زاگرس

فاطمه حسینی پور¹* ، محمدجواد حسنی² و  محمد داستانپور³

تاریخ دریافت: 29/06/1390                     تاریخ پذیرش: 20/01/1391

چکیده

عضو سنگ آهک گوری از سازند میشان در جنوب خاوری حوضه زاگرس (شمال بندرعباس) از لایه‌های سنگ‌آهک مارنی دارای پوسته‌های اویسترها تشکیل شده است. 7 گونه از Ostreidae و Gryphaeidae  شناسایی شده­اند که متعلق به چهار جنس (Crassostrea, Cubitostrea, Ostrea and Hyotissa و شاملCubitostrea frondosa, Cubitostrea dubertreti, Cubitostrea digitalina, Crassostrea gryphoides, Hyotissa virleti, Ostrea vesitata  و Ostrea plicatula هستند. این فسیل­ها برای اولین بار از حوضه زاگرس گزارش می­شوند. سن این نهشته‌ها با توجه به حضور Borelis melo curdica  بوردیگالین تعیین شده است. روش زندگی خوابیده (Recliner)، همراه بودن کفه‌های راست و چپ با هم و کم بودن آثار فرسایش در سطح پوسته این دوکفه‌ای‌ها نشان از دفن این مجموعه به‌صورت درجا، در محیطی کم‌ژرفا با شوری بالا، نزدیک ساحل و با نرخ متوسط تا کم رسوب‌گذاری دارد. مجموعه‌هایی از اویسترهای میوسن پیشین همانند مجموعه مورد مطالعه، از دیگر نقاط تتیس نیز گزارش شده که نشان‌دهنده وجود یک راه ارتباطی آبی در طول زمان میوسن پیشین با تتیس است. بنابراین از اویسترها می‌توان برای تطابق گسترش جغرافیای دیرینه نهشته‌های میوسن پیشین استفاده کرد.

کلیدواژه‌ها: اویستر، میوسن پیشین، سازند میشان، گوری، زاگرس، جغرافیای دیرینه، پالئواکولوژی

¹استادیار، دانشگاه پیام نور، واحد زنگی­آباد، کرمان، ایران

²استادیار، گروه اکولوژی، پژوهشگاه علوم و فناوری پیشرفته و علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران 

³استاد، مؤسسه آموزش عالی غیرانتفاعی کرمان، کرمان، ایران

*نویسنده مسئول:  فاطمه حسینی‌پور؛ fa.hosseinipour@gmail.com  E-mail: