چینه‌نگاری سکانسی سازندهای پادها و بهرام در برش باغین (باختر کرمان) بر اساس رخساره‌های سنگی و کنودونتی
چینه‌نگاری سکانسی سازندهای پادها و بهرام در برش باغین (باختر کرمان) بر اساس رخساره‌های سنگی و کنودونتی
زهره خسروی1 و سید محمود حسینی نژاد2*
تاریخ دریافت: 18/04/1390 تاریخ پذیرش: 13/02/1391
چکیده
توالی‌های رسوبی آواری و کربناتی سازندهای پادها و بهرام به ترتیب به سن ژیوتین پسین- فراسنین پسین و با مجموعه 126 متر در ناحیه باغین، شهرستان کرمان، در ایران مرکزی به صورت همشیب و تدریجی بر روی یگدیگر قرار دارند. رخساره‌های آواری آن از شیل و ماسه‌سنگ تشکیل شده که در یک محیط ساحلی نهشته شده‌اند. سنگ‌های کربناتی آن شامل دولومیت و سنگ‌آهک بوده و دربردارنده رخساره‌های پهنه کشندی (جزر و مدی)، لاگون، سد و دریای باز می‌باشد. براساس مجموعه کنودونت‌ها و براکیوپودهای شناسایی شده، سن ژیوتین پسین- فرازنین پسین برای برش مورد مطالعه تعیین شده است. نتایج حاصل از مطالعات سنگ‌نگاری نشان می‌دهد که این رسوبات در یک سکوی (پلاتفرم) کربناتی کم‌ژرفا از نوع رمپ نهشته شده‌اند. بررسی چینه‌نگاری سازند بهرام در منطقه مورد مطالعه به شناسایی 3 سکانس رسوبی رده سوم انجامیده است که این سکانس‌ها با توجه به ریز رخساره‌ها و کنودونت‌ها شامل موارد زیر است. نخستین سکانس با پیشروی در قاعده Lower falsiovalis-Upper falsiovalis zone آغاز می‌شود (TST)، با ادامه پیشروی، به بیشینه سطح غرقابی (mfs) که رخساره باندستون مرجانی در محیط سد است، می‌رسد و سپس توسط پاراسکانس‌های HST مربوطه دنبال می‌شود. دومین سکانس از Transitans-punctata zone آغاز می‌شود و سرانجام، پاراسکانس‌هایTST با رخساره اایید گرینستون (در محیط سد)، به بیشینه سطح غرقابی(mfs) در Lower rhenana zone رسیده و پایان می‌یابد و توسط پاراسکانس‌های HST دنبال می‌شود. سومین سکانس رسوبی در قاعده Upper rhenana -?linguiformis zone آغاز می‌شود، بیشترین سطح غرقابی (mfs) آن در میانه‌های Upper rhenana -?linguiformis zone است و با رخساره اسپیکولیت وکستون (در محیط دریای باز) مشخص می‌شود,و توسط پاراسکانس‌های HST دنبال می‌شود. این سکانس‌ها به وسیله مرزهای سکانسی از نوع SB2 وSB1 محدود می‌شوند.
کلیدواژه‌ها: چینه‌نگاری سکانسی، کنودونت، سازند بهرام، ژیوتین پسین- فراسنین پسین، باغین
1 کارشناسی ارشد، دانشکده علوم زمین، دانشگاه دامغان، دامغان، ایران
2 استادیار، دانشکدهء علوم زمین، دانشگاه دامغان، دامغان، ایران
* نویسنده مسئول: سید محمود حسینی‌نژاد؛E-mail: hoseininezhad@du.ac.ir