پتروژنز توده گرانیتوئیدی بوئین – میاندشت (جنوب شرقی الیگودرز)

    پتروژنز توده گرانیتوئیدی بوئین – میاندشت (جنوب شرقی الیگودرز)
   منطقه بوئین میاندشت در جنوب شرقی الیگودرز و در محل بلافصل تراست زاگرس قرارگرفته است. عملکرد گسل های عمیق از قبیل گسل های معکوس زاینده رود، نجف آباد، و گسل اصلی زاگرس منجر به بیرون زدگی کمپلکس دگرگونی پرکامبرین، پرکامبرین فوقانی – کمبرین زیرین، تریاس و ژوراسیک شده است. در این سنگ ها تأثیر فازهای مختلف دگرگونی مربوط به مان های مختلف مشاهده می شود. به دنبال فاز کوه زایی لارامید، توده نفوذی گرانیتوئیدی سنگ های دگرگونی منطقه را مورد تهاجم قرار داده است.‌مطالعات ژئوشیمیایی نشان می دهند که ماگمای توده مزبور از نوع کالکوآلکالن بوده است. همین مطالعات نشان می دهند که در اثر نفوذ ماگمای بازیک مشتق از گوشته، و ورود آن به پوسته) تحتانی،ذوب بخشی پوسته تحتانی در مقیاس وسیع صورت گرفته است. بخش تفریق یافته ماگمای بازیک، که ترکیب تونالیتی داشته است، متعاقبا با ماگمای اسید آناتکتیک مخلوط شده و ماگمای دورگه ای (هیبرید) ایجاد کرده که پس از انجماد،توده گرانیتوئیدی منطقه را تشکیل داده است. دیاگرام های تعیین محیط تکتونیکی نشان می دهند که توده گرانیتوئیدی مزبور از نوع بعد از کوه زایی است و با توجه به قرابت های ژئوشیمیایی با سایر گرانیتوئیدهای مناطق مجاور (بروجرد، همدان، شازند، الیگودرز و ...) پس از فاز کوه زایی لارامید تزریق شده است.