سخن سردبیر
سخن سردبیر
1- مدت‌ها بود که تعدادی از دوستان علاقمند ما از فصلنامه علوم زمین تقاضای تولید و انتشار فصلنامه به زبان انگلیسی را داشتند که شرایط نامناسب، مانع از انجام این خدمت از سوی ما می‌شد. با کوشش و پیگیری‌های سردبیر، اعضای شورای نویسندگان و دفتر فصلنامه علوم زمین، مشکل حل شده و با کسب مجوزهای اولیه، دبیرخانه فصلنامه آماده دریافت مقالات به زبان انگلیسی می‌باشد و خوشحالیم که به اطلاع دوستان عزیزی که علاقمند به چاپ مقالاتشان به زبان انگلیسی هستند برسانیم که می توانند آن را از طریق سایت فصلنامه ارسال نمایند تا پس از گذراندن مراحل داوری، پذیرش و احتمالا ویرایش لازم شاهد انتشار نخستین شماره آن باشیم. نکته‌ای که در اینجا لازم به یادآوری است، این است که دوستان با در نظر گرفتن ویژگی‌های مقالات علمی-پژوهشی سعی نمایند با به کارگیری استانداردهای تهیه اینگونه مقالات، ما را در هر چه پربارتر کردن آن یاری دهند، امید است با چاپ هر چه بیشتر این مقالات، این فصلنامه گام های رو به جلویی برای رسیدن به جایگاه واقعی خود برداشته و شاهد ارتقاء کیفیت و دریافت IF از پایگاه ISI باشیم. با سپاس پیش هنگام.
2- حتما می‌دانید که از جمله وظایف مهم سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور، حمایت و همکاری‌‌های لازم با پژوهشگر یا پژوهشگران علوم زمین در رابطه با پروژه‌های تحقیقاتی هدف‌دار است که از سوی پژوهشگران تعریف و برنامه‌ریزی می‌شود، می‌باشد. این موضوع در گذشته نه چندان دور به دلیل شرایط نامناسب اقتصادی کشور و در نتیجه کمبود بودجه‌های این چنینی در سازمان، یا اجرا نمی‌شد و یا بسیار کند بود. باز هم خوشحالیم به اطلاع پژوهشگران شاخه‌های مختلف علوم زمین برسانیم که با گشایشی که برای کارهای پژوهشی در بودجه سازمان تعریف شده، علاقمندان به انجام این قبیل پروژه‌ها می‌توانند با در نظر گرفتن اولویت ها و نتایج حاصل از پژوهش مورد نظر در رابطه با حل مسائل زمین شناسی و معدنی کشور و همچنین بازدهی‌های اقتصادی آن، پروژه را در قالب طرحی به سازمان ارائه نمایند تا پس از بررسی‌های لازم کارشناسانه و تأیید لزوم اجرای طرح توسط کارشناسان ذیربط برای اجرا به تهیه کننده (کنندگان) ابلاغ گردد.
3- با این که بارها و بارها در رابطه با مسئله بسیار مهم محیط زیست و خطرات ناشی از آلودگی‌های آن در همین صفحات سخن گفته‌ایم، با توجه به اهمیت آن مجبوریم باز هم گریزی بزنیم به خطر بزرگی که در کمین تنها کره قابل زیستمان یعنی کره زمین است. سخنی که هرگز به گوش آلوده‌کنندگان اصلی جهانی نرفته و نمی‌رود که نمونه آن همین چند هفته پیش اتفاق افتاد و امریکا به عنوان دومین تولیدکننده گازهای گلخانه‌ای از تعهداتش شانه خالی کرده و کشورش را در کمال بی‌مسئولیتی از کنفرانس عالی کشورهای جهان در رابطه با محیط زیست بیرون کشید و در واقع خیانتی بزرگ به جامعه بشریت اعمال داشته است. در این زمینه در شماره‌های آینده بیشتر سخن خواهیم گفت.