مدل دولومیتی شدن سازند سلطانیه در جنوب ­باختر زنجان

مدل دولومیتی شدن سازند سلطانیه در جنوب ­باختر زنجان

افشین زهدی1،فرهاد عاصمی2 و علی لکی‌روحانی3

تاریخ دریافت:  08/ 06/ 1395                                                          تاریخ پذیرش: 20/ 09/ 1395

چکیده

در این پژوهش، به منظور تعیین مدل دولومیتی شدن سازند سلطانیه، از یک رخنمون مناسب در 35 کیلومتری جنوب ­باختر شهر زنجان استفاده شده است. سازند سلطانیه در برش مورد مطالعه، 985 متر ستبرا دارد که بهطور همشیب و مشخص روی شی ل­ها و ماسه ­سنگ ­های سازند بایندر قرار گرفته است و در بالا نیز توسط شیل­ ها و ماسه­ سنگ­ های سرخ رنگ سازند باروت پوشیده شده است. توزیع و گسترش دولومیت­ های سازند سلطانیه، موازی با رده­ بندی و لایه­ های رسوبی و دارای گسترش جانبی قابل ملاحظه­ای است. درون لایه­ های دولومیتی آثار جلبک­ های سبز- آبی (استروماتولیت­ ها) و همچنین گرهک و نوارهای چرت به فراوانی شناسایی شده است. برپایه شواهد صحرایی، سنگنگاری و ژئوشیمیایی (XRDو ICP-OES)، چهار نوع دولومیت، در سازند سلطانیه تشخیص داده شده است، که عبارتند از دولومیت ­های ریزبلور یا دولومیکرایت، دولومیت­ های متوسط‌ بلور متراکم و نیمهشکل‌دار، دولومیت­های درشتبلور نیمه‌ شکل ­دار تا بی­ شکل و در پایان سیمان دولومیتی پر کننده حفرات سنگ. در این دولومیت­ ها، شواهدی از وجود بلورهای دولومیت زین ­اسبی یا سدل دیده نشده است. نتایج این پژوهش بیانگر تشکیل این دولومیت­ ها در یک محیط دیاژنزی دفنی کم­ژرفا تا به نسبتژرف توسط سیالهای دریایی با شوری متوسط (میانگین سدیم 325 پی ­پی ­ام)، در اثر تراوش آب دریای تبخیر شده به درونسکوی کربناته سازند سلطانیه در منطقه مورد مطالعه است. مقادیر پایین استرانسیم (میانگین 47 پی­ پی ­ام) و به نسبت بالاتر آهن (میانگین 3088 پی ­پی ­ام) و منگنز (میانگین 453 پی ­پی ام) در دولومیت­ های درشت‌ بلورتر، احتمالاً بیانگر افزایش اندازه بلورهای دولومیت و تبلور دوباره بلورهای دولومیت در طی تدفین است. مقادیر ناچیز باریم (میانگین 12 پی ­پی ­ام) و نبود دولومیت­ های زین­ اسبی درون توالی دولومیتی سازند سلطانیه نیز احتمالاً بیانگر دخالت نداشتن محلول­ ها و سیالهای گرمابی در طی فرایند دولومیتی شدن کربنات­ های سازند سلطانیه در منطقه مورد مطالعه است.

کلیدواژه‌ها:دولومیتی شدن، مدل تراوش، تبلور دوباره، سازند سلطانیه، زنجان.

1استادیار، گروه زمین‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران

2دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی عمران- ژئوتکنیک، دانشکده مهندسی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران

3استادیار، گروه مهندسی عمران- ژئوتکنیک، دانشکده مهندسی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران

نویسنده مسئول: افشین زهدی؛ E-mail:afshin.zohdi@znu.ac.ir