یادی از پیشگام اتریشی زمینشناسی نوین در ایران
به گزارش روابط‌عمومی سازمان زمینشناسی و اکتشافات‌معدنی کشور، رئیس دپارتمان زمین دانشگاه زوریخ (ETH) سوئیس که در سی و دومین گردهمایی و نخستین کنگره بین‌المللی تخصصی علوم زمین در محل سازمان زمینشناسی و اکتشافات‌معدنی کشور سخن می‌گفت با تشکر از برگزارکنندگان این گردهمایی گفت: من دانشمندم، آن هم دانشمندی در علوم زمین؛ لذا از سیاست و اقتصاد حرف نمی‌زنم! زمانی که از من دعوت شد در افتتاحیه کنگره صحبت کنم، موضوع سخنرانی را پرسیدم که جواب دادند درباره آینده زمین شناسی صحبت کنید. از این درخواست بسیار تعجب کردم اما یاد یک ضرب‌المثل آفریقایی افتادم که می گوید «اگر نمی‌دانی کجا می‌روی، برگرد ببین از کجا آمده‌ای!»
پروفسور ژان پی‌یر‌بورگ، با این مقدمه، مروری بر گذشته زمینشناسی ایران را موضوع سخنان خود قرار داد و در این راستا به تحقیقات دکتر اشتوکلین، زمین شناس برجسته اتریشی که طی سال‌های 1950 تا 1978 (1329 تا 1357) در ایران فعالیت داشت اشاره کرد.
رئیس دپارتمان زمین دانشگاه سوئیس، با اشاره به این که تحقیقات زمینشناسی در ایران به مطالعات اکتشاف نفت برمی‌گردد اسلایدهایی از نقشه تکتونیک ایران که در سال 1968 توسط اشتوکلین تهیه شده و انطباق زیادی با نقشه های جدید دارد را به نمایش گذاشت و با اشاره به تحقیقات وسیع این زمین‌شناس برجسته اتریشی در بلوچستان و منطقه مکران که به تهیه اولین نقشه منابع نفتی در منطقه مکران منجر شد، اظهار داشت: منطقه مکران شامل رسوبات افقی با تغییر شکل متوالی (Accretionary wedge) است که می‌توانیم با روش‌های ریاضی و فیزیک این تغییر شکل را مدلسازی کنیم.
وی به تحقیقاتی که با همکاری گروهی از دانشجویان دانشگاه ETH زوریخ انجام شده اشاره کرد و گفت: در این تحقیقات محل منابع نفتی مکران مشخص نشده ولی این که در کجاها نفت نیست را تا حد زیادی روشن کرده است. براساس یافته های این بررسی نفت احتمالا در قسمت شمالی و ساحلی نیست.
این زمین‌شناس خوش‌ذوق اتریشی صحبت‌های خود را هم با یک ضرب‌المثل خاتمه داد؛ ضرب المثلی با این مضمون که «هر که دنبال زنبورها می‌رود، عسل را پیدا می‌کند!» و به متخصصان زمین شناسی ایران توصیه کرد ارتباط خود را با جامعه علمی بین‌المللی تقویت کنند و ایده‌های خود را با همکاران خارجی به اشتراک بگذارند.
یادآور می‌شود، دکتر یووان اشتوکلین از برجسته‌ترین زمین‌شناسان با تجربه قرن بیستم به شمار می‌رود که ازسال 1329 تا 1357 شمسی (1950 تا 1978 میلادی) به مدت 27 سال از عمر خود را در ایران گذرانده، تمامی سطح سرزمین ما را مطالعه و برای اغلب نقاط با همکاری بسیاری از زمین‌شناسان خبره کشور، نقشه‌های زمینشناسی تهیه و تعداد زیادی از کانسارها و منابع نفت و گاز در خشکی را کشف کرده است.
نظر شما :