ستاره ها از متراکم شدن ابرهای عظیم گاز و غبار شناور در فضا بوجود می آیند

ستاره ها از متراکم شدن ابرهای عظیم گاز و غبار شناور در فضا بوجود می آیند. اما مطالعه این "زهدانهای" ستاره ها مشکل است زیرا به ندرت در مقیاس طول موجهای نوری قابل روئیت می شوند. همچنین روشهای دیگر برای مطالعه ساختار آنها خیلی دقیق نیست. برای مثال روشی که مقدار غبار موجود در این زهدانها را با توجه به میزان قرمزی ستاره های پشت آنها برآورد می کند. اکنون، دو محقق از مرکز اختر فیزیک هاروارد ساختار این ابرها را 50 برابر واضح تر از تکنیکهای قبلی تصویربرداری کرداند. این کشف بطور اتفاقی و زمانی صورت گرفت که آنها با استفاده از یک تلسکوپ 3.5 متری در کشور اسپانیا در حال تصویربرداری فروقرمز و کنترل نور چهار ساعته از ابرهای مولکولی بودند. فاستر (Foster) و همکاری وی آلیسا گودمن (Alyssa Goodman) این گسیل فروسرخ را "ابر تابش" (cloudshine) نامیده و معتقدند که منشاء آن نور ضعیف و فروسرخی است که ابرها از ستاره های اطراف پراکنده می کنند. شکل و غلظت: ابر تابش ترسیم کننده شکل و غلظت ابرها است زیرا رنگ آن به حجم و مقدار غباری بستگی دارد که از روی آن منعکس شده است. طول موجهای کوتاه تر از لبه ابرها متفرق می شوند در حالیکه طول موجهای بلند تر به نواحی مرکزی ابرها راه یافته و سپس از روی ذرات غبار موجود در آنجا منعکس می شوند. این تصاویر به محققین کمک می کند تا به درک دقیقی از عامل بوجود آورنده تولد ستاره ها دست یابند. فاستر به New Scientist می گوید" ما به شناخت فرایندهای فیزیکی مهمی که شکل ابرهای مولکولی را تعیین می کنند و چگونگی شکل گیری ستاره ها از این ابرها علاقه داریم". وی اضافه می کند" تنها یک راه برای انجام این کار وجود دارد: یافتن روشی برای مطالعه ساختار چگالی ابرهای واقعی و مقایسه آن با شبیه سازی ها با نظر داشتن پدیده هائی مانند میدانهای مغناطیسی