زمین‌شناسی زیست محیطی و ارتباط آن با بیماریها

فرآیندهای زمین‌شناسی، معدنی، کشاورزی و صنعتی عامل بوجود آوردن مواد مسموم‌کننده در چرخه زیست محیطی می‌باشند، اگرچه بعضی از فعالیت‌های سودمند شیمیایی باعث کنترل بیماری‌هایی نظیر طاعون می‌گردد، اما اغلب آلوده شدن محیط زیست انسان به وسیله کانی‌ها و عناصر مسموم‌کننده بیماریهای مختلفی را به وجود می‌آورد. مطالعات پژوهش گران زیست محیطی نشان می‌دهد که هوازدگی شیمیایی سنگ‌ها، معادن متروکه، تفاله‌های معدنی، صنعتی و کشاورزی می‌تواند باعث آزاد شدن عناصر مسمومیت‌زا در چرخه زیست محیطی گردیده و در نهایت بیماری‌های زیست محیطی را بوجود آورد. کلیه عناصر تشکیل‌دهنده پوسته زمین که از طریق چرخه ژئوشیمیایی زمین(خاک ، آب ، هوا و غیره) وارد بدن می‌شوند در صورتی که بیش از سه برابر مرز مجاز مورد نیاز بدن مصرف شوند می‌توانند در درازمدت خطرآفرین باشند، عناصر کالکوفیل بیشترین خطر مسمومیت‌زایی را برای ایجاد بیماری‌های قلبی و سرطانی دارند و در رده بعد عناصر لیتوفیل نظیر آلومینیم، باریم، بریلیم و تالیم در بعضی موارد مسمومیت‌زا می‌باشند. بعضی از عناصر واسطه‌ای جدول مندلیف نظیر کرم، منگنز، آهن و عناصر گروه رادیوکتیو با مقادیر مصرفی زیاد سرطان‌زا هستند. مطالعات زیست محیطی نشان داده است که بسیاری از عناصر اصلی نظیر سدیم، پتاسیم، روبیدیم، سزیم، کلسیم، کربن، ازت ، فلوئور، فسفر، گوگرد، کلر و ید خطرات زیست محیطی چندانی ندارند. از جمله کانی‌هایی که باعث ایجاد سرطان‌های خطرناک می‌شود، گروه سرپانتین است که در چندین کشور ثابت شده است . مقدار بیش از حد So2 حاصل از ذوب موادمعدنی(بیش از 0/2 میلی‌گرم در هر لیتر هوا) می‌تواند باعث ناهنجاری‌های تنفسی و مرگ گردد، نتایج تحلیلی این مقاله نشان می‌دهد که در چرخه زیست محیطی، انسان، بیوسفر و آتمسفر و هیدروسفر باعث آزاد شدن کانی‌ها و عناصر مسموم‌کننده می‌گردند که در شرایط مختلفی می‌توانند بر سلامتی انسان آسیب وارد نمایند و در مواردی که شدت آلودگی‌ها زیاد باشد باعث ناهنجاری‌های تنفسی، قلبی، عصبی، سرطانی و در نهایت مرگ می‌گردد..